H California, και ιδιαίτερα η νότια California, έχει μια πολύ σοβαρή ιδιαιτερότητα. Έχει καλό καιρό. Για την ακρίβεια, έχει σχεδόν πάντα καλό καιρό. Όλες τις μέρες του χρόνου. Χειμώνας στην Καλιφόρνια; Τι είναι αυτό; Σκεφτείτε πως είναι να ζεις σε μια περιοχή όπου μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου (τους χειμερινούς μήνες στην Ελλάδα), έχεις ανοιξιάτικο με ελαφρά καλοκαιρινό καιρό, γύρω στους 20-25C, καθώς τους υπόλοιπους μήνες έχετε μόνο καλοκαιρινό καιρό, από 30-35C μέχρι και 40-42C. Οι παραλίες είναι όλο τον χρόνο ανοικτές, με κόσμο κάθε ηλικίας να τις απολαμβάνει. Η Καλιφόρνια είναι βέβαια και μια πολιτεία των 40,000,000 ανθρώπων που έμαθαν να ζουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, σε μια περιοχή με ένα συγκεκριμένο κλίμα. Αυτό λοιπόν δεν βοηθάει καθόλου με την αντιμετώπιση του Covid-19. Για την ακρίβεια είναι καταστροφικό.
Όταν λοιπόν τα πράγματα σοβάρεψαν κάποια στιγμή με τον ιό, ήρθε η πρώτη εντολή του κυβερνήτη στις 13 Μαρτίου. Έπρεπε λέει να μείνουμε όλοι στα σπίτια μας. Πώς διάολο το κάνεις αυτό στη Καλιφόρνια; Μια βόλτα στις τοπικές παραλίες και βλέπεις χιλιάδες κόσμο να κάνει surfing, κολύμπι ή απλά να βολτάρει τριγύρω. Απίστευτες εικόνες!. Στο τέλος Μαρτίου έβλεπες στις τηλεοράσεις άνθρωποι να πεθαίνουν στα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης, και στη Καλιφόρνια ο κόσμος κατά χιλιάδες βουτούσε στα νερά του Ειρηνικού για να δροσιστεί. Πια πανδημία; Το βλέπει λοιπόν αυτό η κυβέρνηση της Καλιφόρνιας και καπάκι έρχεται δεύτερη εντολή να κλείσουν όλες οι παραλίες. Η ακτοφυλακή καθάρισε γι’αυτό. Αυτοί οι τύποι είναι άγριοι, δεν σε παίρνει να τους πεις όχι. Που θα πάει ο κόσμος λοιπόν που ψάχνει απεγνωσμένα μια ευκαιρία να βγει έξω από το σπίτι; Θα κάτσει μέσα; Αμ δε. Κάνα δυο μέρες μετά άρχισε ο συνωστισμός στα πάρκα (δεν μιλάμε για τα εθνικά πάρκα, αλλά για τοπικά). Εκεί που γενικά τα πάρκα ήταν σχεδόν άδεια, τώρα δεν έπεφτε βελόνα. Τρίτη εντολή από τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας και ήρθε η ώρα να κλείσουν τα τοπικά (και εθνικά) πάρκα. Έλα όμως που στα τοπικά πάρκα δεν έχεις την ακτοφυλακή να καθαρίσει. Τι κάνεις; Η αστυνομία, που είναι βασικά επιφορτισμένη για τον έλεγχο των τοπικών πάρκων, είναι μπλεγμένη με τα δικά της. Δεν υπάρχει περίπτωση να αποσπάσει κόσμο για να καθαρίσει τα πάρκα. Έρχεται λοιπόν ένας τύπος τις τοπικής διοίκησης με την φαεινή ιδέα να γεμίσουν τα πάρκα και τις πίστες σκέιτμπορντ με άμμο. Στέλνουν λοιπόν τα φορτηγά στις παραλίες να φορτώσουν τόνους και τόνους με άμμο που την μετέφεραν στα πάρκα και τα μπάζωσαν. Αποτέλεσμα; Έφυγε ο κόσμος από την μια που ήταν ξαπλωμένος στα πάρκα, και από την άλλη ήρθαν οι τύποι με τις μηχανές εντούρο για Μοτοκρος. Δείτε τώρα τι έγινε. Έφυγε ο κόσμος από τα πάρκα επειδή τα γέμισαν με άμμο, και ήρθαν οι εντουράδες για practising. Έσκασαν λοιπόν και τα περιπολικά της τροχαίας, ελικόπτερα, σκύλοι, γάτες κλπ για να τους διώξουν. Ησύχασαν λοιπόν τα πράγματα για μερικές μέρες. Ο κόσμος όμως είναι ανήσυχος. Βαρέθηκαν να τους λένε να μείνουν μέσα. Θέλει απελπιστικά να βγει έξω γιατί δεν πολύ-καταλαβαίνει τι γίνεται.
Και έχουν δίκιο εν μέρει. Βλέπεις, πως η Καλιφόρνια είναι από τους βασικούς προορισμούς των κινέζων. Βρίσκεται στην δυτική μεριά της Αμερικής και σχετικά κοντά τους. Ημερήσια λοιπόν, έφταναν στην Καλιφόρνια, χιλιάδες κινέζοι με πτήσεις προς το San Diego, San Francisco και Sacramento, πολύ δε να έρχονται από την περιοχή της Wuhan, το επίκεντρο της νόσου. Για την ακρίβεια περίπου 430,000 κινέζοι ταξίδεψαν από την Κίνα στην Αμερική μέχρι την στιγμή που ο Τραμπ έθεσε σε εφαρμογή την ταξιδιωτική οδηγία. Περίπου 40,000 ταξίδεψαν ΜΕΤΑ την εφαρμογή της ταξιδιωτικής οδηγίας με προορισμούς σχεδόν σε όλη την Αμερική, το Los Angeles, San Francisco, New York, Detroit, Chicago, Seattle και Newark. Ήταν λοιπόν όλοι αυτοί οι κινέζοι υγιείς; Ποια είναι η αλήθεια λοιπόν για τον ρυθμό μετάδοσης του ιού, πότε ξεκίνησε πραγματικά η πανδημία και πόσοι έχουν συνολικά ήδη νοσήσει;
Τέλος πάντων κάπως έτσι πέρασαν 2-3 μήνες και αφού τα κρούσματα κάπως σταθεροποιήθηκαν – προσέξτε το “κάπως” – λέει ο κυβερνήτης “ανοίγουμε παίδες το μαγαζί, σαν περιμένουμε αλλά να φοράτε μάσκα μη κολλήσουμε ξανά τίποτα περίεργα μικρόβια”. Ξεκίνησε λοιπόν ο κόσμος, ακόμα και αυτός που δεν το έκανε προηγούμενος, να πάει στα μπαρ, τα εστιατόρια και τις παραλίες. Πιάσαμε βλέπεις Ιούνιο, Ιούλιο και το καλοκαίρι εδώ δεν αστειεύεται… τα 40άρια πάνε και έρχονται. Μαζεύτηκαν όλοι λοιπόν, είτε έβηχαν λιγάκι, είτε είχαν δεκατάκια πυρετό ή αισθάνονταν κάπως αδιάθετοι (ψιλό-γρίπη είναι, θα περάσει…), στις παραλίες και τα μπιτσόμπαρα, να περάσουν καλά, μαζί με αυτούς που δεν είχαν κάποιο πρόβλημα υγείας, και να γιορτάσουν την ημέρα ανεξαρτησίας, την 4η Ιουλίου. Αυτό το μάζεμα, συνδυαζόμενο με το ψευδές σύνδρομο καταδίωξής τους από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, και την απόπειρα στέρηση της ελευθερίας των αμερικανών που ξεκίνησαν να πιστεύουν πως φορώντας μια μάσκα τους περιορίζει τις συνταγματικές τους ελευθερίες, έφτασε τα πράγματα εδώ που είναι σήμερα, η Καλιφόρνια να είναι το βασικό επίκεντρο μόλυνσης και ο κόσμος να πέφτει στους δρόμους σαν τις κότες… Και δεν υπάρχει καμιά ελπίδα μπροστά μας. Χωρίς εμβόλιο… ο κόσμος θα συνεχίσει να πεθαίνει στους δρόμους.
Απίστευτο αλλά αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί όταν δεν υπάρχει ηγέτης να οδηγήσει ένα κράτος. Είχε πει κάποτε ο Μέγας Αλέξανδρος πως “Μη φοβάστε έναν στρατό λιονταριών με ηγέτη ένα πρόβατο. Να φοβάστε ένα στρατό προβάτων με ηγέτη ένα λιοντάρι”.