Category Archives: Opinion

The Managerial Crisis in America

It’s been a while since I wanted to write a couple of things about why good companies fail under the weight of wrong managers.

I have been working for American companies for more than ten years, and the interactions with managers are an everyday task. There is information that needs to get across, and it is critical to be clear and concise. How do you tell someone a piece of information when he/she has no clue about what you are talking about, or his knowledge of the subject is at best limited? What precautions do you need to verify that he understands the implications of the information he gets? How you warrant the integrity of the information while he passes it to the next level? Where does your responsibility end? A more interesting question is how the hell that guy became manager when he is not qualified to run a high-profile team of scientists and engineers?

The answer to all these questions is simple. Other managers, equally unqualified, decided that he was ready to move higher in the company’s food chain. Usually, in relatively small startups in the United States, an idea quickly becomes a business model, and if it seems viable, it will also attract some funding. The money will start moving things faster than it should be, and when you need help, the 1st people you turn on are those friends. Friends will always be there to help and lend a hand. Some of them know how to code, others how to design shit, and maybe how to run a couple of things. While the company is growing in numbers and volume, you started to trust your friends who brought you to this point. And there is where the mistake is made. When a company approaches the critical point, you need to hire scientists, engineers, technicians, etc. But who is going to oversee them? Your friends! Friends that brought maybe other friends of them, and you equally trust them, will become managers, directors, and C-level officials. And if the company’s product is a science-based result, those friends that wrote a couple of things at the beginning, and run some first errands, will have to interact with the scientists and engineers. There is a point of failure. Exactly there.

It happened before. It will happen again. It’s not about "if." It’s about "when."

Σουηδία. Ένα τραγικό πολιτικό πείραμα η αντιμετώπιση του COVID-19.

Η Σουηδία από την αρχή φαινόταν πως αποφάσισαν να ακολουθήσουν μια διαφορετική προσέγγιση της αντιμετώπισης του ιού. Τα σχολεία είναι ανοιχτά, ο κόσμος πάει στις δουλειές του, ψωνίζει και βγαίνει έξω σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Από την άλλη, έχουν επιβεβαιωθεί μέχρι την στιγμή αυτή 14,777 περιπτώσεις με αποτέλεσμα 1,580 άνθρωποι να έχουν χάσει τη ζωή τους από τον ιό. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι μεγαλύτερο του 10% των περιπτώσεων, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η θνησιμότητα είναι πολύ μικρότερη του 5%. Αυτό που μου έκανε βέβαια μεγαλύτερη εντύπωση από όλα, δεν είναι ο τρόπος που διαχειρίζονται αυτή την κρίση. Στο κάτω-κάτω χώρα τους είναι, εκλεγμένη κυβέρνηση είναι από τους πολίτες, επομένως τους εμπιστεύονται πως κάνουν το καλύτερο για τους πολίτες τους.

Αυτό που μου ξένισε ιδιαίτερα είναι η δήλωση του επικεφαλής της Σουηδικής επιδημιολογικής υπηρεσίας, Anders Tegnell, που αναφέρει πως πιστεύει πως λίγες ακόμα εβδομάδες και η Σουηδία θα έχει αποκτήσει herd immunity. Επίσης λέει πως τα στοιχεία που αναφέρει προέρχονται από ένα μαθηματικό μοντέλο και προφανώς θα πρέπει να περιμένουν να δουν αν θα βγουν αληθινά!. Τι συμβαίνει εδώ πέρα λοιπόν. Μια κυβερνητική υπηρεσία που σκοπό έχει να προστατέψει τους πολίτες, χρησιμοποιεί ένα μαθηματικό μοντέλο πρόβλεψης μιας χρονικής περιόδου στο μέλλον όπου θα επιτευχθεί το λεγόμενο herd immunity, εκθέτοντας τους πολίτες της σε έναν θανατηφόρο ιό, με 1 στους 10 πολίτες να πεθαίνει, και περιμένει να δει αν το μοντέλο είναι σωστό.

Οκ, οι ερωτήσεις λοιπόν είναι οι εξής: Αν το μοντέλο είναι λάθος, τι γίνεται; Τι έκανες για να προστατέψεις τους πολίτες σου; Βγήκε κανείς στη τηλεόραση η στο ραδιόφωνο να τους μιλήσει και να τους εξηγήσει τι συμβαίνει; Έχουν εγκρίνει την απόφασή σου να τους χρησιμοποιήσεις σαν δείγματα σε ένα πειραματικό μοντέλο που πιθανόν να μην επαληθευτεί; Τους εξήγησες ποιες είναι οι συνέπειες στη ζωή τους αν δεν επαληθευτεί;

[source]

 

[Edit 21 Απριλίου, 2020 @ 12.03 πμ:    Ενδιαφέρουσα συζήτηση στο Reddit]

[Edit 20 Μαίου, 2020 @ 22.53 μμ: Sweden becomes country with highest coronavirus death rate per capita] Λοιπόν, το μοντέλο βγήκε τελικά λάθος…

Smithsonian Air & Space Museum

I arrived yesterday in Washington, DC via Dulles International Airport. I decided to spend the night at Staybridge Suites, near the airport (btw, very nice and very comfortable place. I am definitely suggesting it). The purpose of the trip its a talk that I will give this Tuesday. Anyway, the reason that I am writing this post its not the conference; its my visit at the Smithsonian Air and Space Museum , near the Airport (there is one more near the Capitol in Washington, DC but I didn’t visit it… yet).

I have to say that most of all, I will remember the moment that I saw Enola Gay. The plane that dropped the 1st atomic bomb in the history of mankind. The plane that actually put the world in a new terrifying era. Today, that we know how many people suffered from that action and even knowing the numbers, we can’t imagine the horror of the moment. Looking at the plane… you are feeling something strange, awkward. I saw even Americans starring it for more than 10 minutes without saying any word.

Still, is a very unique piece of history.

Open source groups warn Greece will waste millions on school software

Open source groups warn Greece will waste millions on school software
Advocates of free and open source are warning that the Greek government is going to waste millions of euro on proprietary software licences for the country’s schools. They are calling on the Ministry of Education to cancel its latest procurement. «Favouring proprietary software while ignoring the potential of open source, constitutes a choking of the educational process.»
The ministry published a request for tender in November, seeking suppliers of 26,400 laptops, 1760 servers and 1760 wifi access routers. The value of the contract is set at just over 15 million euro. The purchase will be partly financed by the European Regional Development Fund.
The ministry is asking for laptops and servers that can run either a ubiquitous proprietary operating system or Linux. But, say the Greek Linux User Group (Greeklug) and Eel/lak, a Greek open source advocacy organisation founded by 25 universities and research centres, the technical requirements clearly favour proprietary solutions over open source. «The specification is a copy of the proprietary vendor’s e-mail and office software.»
The two groups have written separate letters to the ministry, protesting the favouring of proprietary software and to present alternative suggestions. «The ministry must avoid locking-in our schools.», says Kostas Mousafiris, vice-president of Greeklug. «We also want the ministry to follow Europe’s procurement rules.»
No pressure
Eel/lak is asking the ministry to build on existing free open source projects for schools in Greece. Examples include a Greek school portal as well as educational projects started by the organisation itself.
Both are also appealing to the European Commission, hoping that Commissioner for the Digital Agenda Neelie Kroes and Commissioner for Regional Policy Johannes Hahn will pressure the ministry to correct the tender request. «To give free and open source a fair chance, the technical specification will have to be improved», the groups plead.
Mousafiris: «We do not expect that the ministry will ever reply to our letter. That is why we are also contacting the European Commission. We want at least a due diligence assessment of this tender.»

 

More information:

Letter by Greeklug (pdf)
Ministry of Education’s request for tender (in Greek)
Public letter by Ellak (pdf, in Greek)
Os Arena news item (in Greek)

 

Source: https://joinup.ec.europa.eu/news/open-source-groups-warn-greece-will-waste-millions-school-software

Γιατί οι οργανισμοί ελεύθερου λογισμικού δυσκολεύονται να επιβιώσουν;

Έχει παρατηρηθεί εδώ και πολλά χρόνια, οι κοινότητες ελεύθερου λογισμικού, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων προγραμματιστών (developer teams), LUGs (Linux Users Groups), αλλά και σοβαρές προσπάθειες – όπως το Linux International το οποίο ίδρυσε ο John (maddog) Hall και το οποίο έχει εν μέρει ενσωματωθεί στο Linux Foundation – να βιώνουν κανονικό βιολογικό κύκλο, γέννησης, ζωής και θανάτου. Τι είναι αυτό που οδηγεί όλες αυτές τις οντότητες, επίσημες και ανεπίσημες στην τελμάτωση και από εκεί στον σίγουρο θάνατο;

Η απορία μου ξεκίνησε αρκετά νωρίς με την εμπλοκή μου στην ίδρυση του GREEKLUG. Διαβάζοντας όμως τη μελέτη  “Χτίζοντας μια κοινότητα Ελεύθερου Λογισμικού” των Μπερεδήμα, Γλέζου που έγινε για λογαριασμό της εταιρείας ΕΛ/ΛΑΚ το Δεκέμβρη του 2009, λίγο – πολύ επιβεβαίωσα κάποιες σκέψης.

Το κείμενο αυτό θεωρεί ως λόγο της δημιουργίας συλλογικοτήτων κάθε είδους, την προώθηση των συμφερόντων αυτής της ομάδας και όχι απλά την ανούσια κατανάλωση αλκοόλ ή καφέδων. Αν συνέβαινε το τελευταίο τότε δεν υφίσταται ο λόγος της δημιουργίας μιας τέτοιας συλλογικότητας. Καλύτερα λοιπόν, όσοι δεν συμφωνούν με την παραπάνω θέση να σταματήσουν να διαβάζουν το κείμενο αυτό καθώς τα παρακάτω θα τους προσβάλλουν. Αν δε, έχουν συμβάλλει στην δημιουργία κάποιου σχήματος όπως αυτά περιγράφονται στην πιο πάνω παράγραφο, καλά θα κάνουν να τα μετονομάσουν σε Alcoholics Linux Users Groups, Pervert Linux Users Groups, Troll Linux Users Group ούτως ώστε να υπάρχει διάκριση μεταξύ όλων εμάς που θέλουμε να έχουμε μια ευχάριστη ενασχόληση, ένα κοινωφελή σκοπό, ένα κοινωνικό έργο στη ζωή μας, από ανθρώπους που απλά έχουν πολλά λεφτά (αυτό, όχι κατ’ ανάγκη), δεν έχουν τι να κάνουν και έτυχε να ασχοληθούν με τους υπολογιστές και μαζεύτηκαν σε μια καφετέρια (λίστα, irc channel) για να τα πούνε.

Εθελοντισμός, η «αχίλλειος πτέρνα» του Ελεύθερου Λογισμικού;

Ο Εθελοντισμός είναι το Α και το Ω για όποιον ξεκινάει να ασχολείται με το ΕΛ/ΛΑΚ. Γνωρίζει αυτό ως παγκόσμια κοινότητα προγραμματιστών, υπερασπιστών και χαρτογιακάδων που ασχολούνται με αυτό εθελοντικά, εν συνεχεία την επανδρώνει εθελοντικά και στο τέλος προβάλλει αυτή την ιδέα του εθελοντισμού και σε άλλους. Μήπως όμως η έννοια του εθελοντή έχει παρεξηγηθεί; Τι είναι λοιπόν ο εθελοντής;

 

  • Το κορόιδο που γράφει software για να το δώσει μετά «τζάμπα» υπό την GPL 3;
  • Το κορόιδο που πληρώνει τα έξοδα ενός οργανισμού όσο αντέχει η τσέπη του;
  • Το κορόιδο που αφήνει πίσω την οικογένειά του για να γυρίζει και να δίνει ομιλίες;

 

Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις ναι. Ο εθελοντής είναι – και του συμπεριφέρονται – ως κορόιδο. Αυτή είναι η λανθασμένη έννοια του Εθελοντισμού. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι είχαν ένα ρητό που έλεγε «Primum vivere, deinde philosophari», δηλαδή «Πρώτα ζήσε και μετά φιλοσόφησε» καθώς δεν αντιλαμβάνονταν την έννοια του φιλοσόφου ως επάγγελμα. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με τους εθελοντές στο Ελεύθερο Λογισμικό σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα ειδικότερα. Στην χώρα μας η έννοια του εθελοντή είναι τοσο παρεξηγημένη που είναι πλεον οξύμωρο να αναφερθεί κάποιος σε «επαγγελματία εθελοντή». Δηλαδή εθελοντή με full-time ωράριο στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό / μη κυβερνητική οργάνωσή που συμμετέχει με σκοπό την προώθηση μιας ιδέα, ενός προϊόντος, ενός κοινωνικού έργου, μιας ηθικής φιλοσοφίας.

Πόσοι από τους συμμετέχοντες σε διάφορες συλλογικότητες του ΕΛ/ΛΑΚ γνωρίζουν πως το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού, του οποίου πρόεδρος είναι ο Richard M. Stallman, έχει τζίρο περίπου $1.000.000 το χρόνο; Ίσως κανείς, γιατί έχει περάσει η αντίληψη πως το χρήμα είναι κάτι κακό, κάτι μιαρό όταν αναμιχθεί με τον εθελοντισμό, σε τέτοιο βαθμό, που αν ποτέ περάσουν από τα χέρια κάποιου σημαντικά ποσά της τάξης των εκατοντάδων, των χιλιάδων, ή των δεκάδων χιλιάδων ευρώ, αμέσως να στηλιτευθεί, να λοιδωρηθεί και να αποβληθεί από την κοινότητα στην οποία συμμετέχει.

Ναι όντως το χρήμα πονάει και πονάει επειδή ακριβώς πολλές επίσημα αναγνωρισμένες συλλογικότητες δρουν ακόμα στο στάδιο της «παιδικής χαράς», της «κλίκας» και της «παρέας». Τα μέλη που συνήθως συμμετέχουν σε αυτές έχουν εμπιστοσύνη το ένα στο άλλο με τη μορφή λευκής επιταγής και παραλείπουν να δημιουργήσουν εσωτερικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς παρ’ ότι και απέναντι στην πολιτεία οφείλουν να το κάνουν αλλά και απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό. Με τον τρόπο αυτό, η δυστυχής κατάληξη είναι φίλοι να μαλώνουν για τα λεφτά, οι παρέες να διαλύονται και μαζί τους στον πάτο να παίρνουν και τον οργανισμό τον οποίο δημιούργησαν.

Χρήμα, χρήσιμο και σωτήριο για την επιβίωση

Όσοι λοιπόν συμπεριφέρονται κατά τον ανώριμο αυτό τρόπο δεν έχουν καταλάβει κάτι πολύ απλό. Οτι δυστυχώς δεν είναι εύκολο να καταργηθεί το χρήμα από τη μια μέρα στην άλλη. Ναι, καταργήθηκε το χρήμα το οποίο χρειάζεται για να αγοράσει κάποιος λογισμικό. Δημιουργήθηκε επίσης η δυνατότητα να μπορεί κάποιος να βγάλει χρήμα πακετάροντας και διανέμοντας τη δουλειά κάποιου άλλου. Όμως είναι αδύνατο ένας οργανισμός (παρατηρήστε την σημασία της λέξεως οργανισμός), να επιβιώσει υπάρχοντας μόνο ως «ηλεκτρονικό φάντασμα» σε μια παραίσθηση τύπου Second Life.

Ναι, είναι αναγκαίο το χρήμα να ρέει σε εθελοντικούς οργανισμούς. Ίσως κάτι παραπάνω από αναγκαίο. Είναι θέμα επιβίωσης. Η ουσία του προβλήματος που οι «παρέες» δεν μπορούν να προσδιορίσουν είναι να μπορεί μια συλλογικότητα να χρησιμοποιεί χρήμα, και μάλιστα μεγάλα ποσά χρήματος, χωρίς αυτό να γίνει αυτοσκοπός. Χωρίς να υπάρξει παρέκκλιση από την πορεία του σκοπού, την προώθηση δηλαδή του ΕΛ/ΛΑΚ, το μη κερδοσκοπικό / μη κυβερνητικό χαρακτήρα της οντότητας.

Αν όμως υπάρχει ένας ή περισσότεροι άνθρωποι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για αυτό το σκοπό, που έχουν ξοδέψει στο παρελθόν άπειρο χρόνο και άπειρο κόπο, δε θα συνιστούσε παρέκκλιση από την πορεία η πρόσληψη τέτοιων ανθρώπων ως μόνιμο προσωπικό του εκάστοτε οργανισμού, έστω και για ένα «χαρτζηλίκι της πλάκας». Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζονται πολλοί. Στο Free Software Foundation στο οποίο έγινε αναφορά προηγουμένως, απασχολούνται 11 άνθρωποι ως μόνιμο προσωπικό. Όμως είναι μόνιμο προσωπικό, είναι απαραίτητοι, είναι επαγγελματίες στον τρόπο της εργασίας τους και είναι εθελοντές γιατί κανείς δεν τους ανάγκασε ποτέ να ξεκινήσουν να αγαπούν το ΕΛ/ΛΑΚ και να αφιερώσουν τη ζωή τους για την προώθησή του.

Αντίστοιχα συμβαίνει και για την ουσία του Ελεύθερου Λογισμικού, το ίδιο το λογισμικό. Εθελοντής δε σημαίνει, να το πούμε ωμά… μαλάκας. Αν κάποιος συμμετέχει σε μια ευρύτερη ομάδα που αναπτύσσει ένα σοβαρό project Ελεύθερου Λογισμικού, δε σημαίνει οτι αυτός ο άνθρωπος δε θα πληρωθεί. Δυστυχώς έχει παρατηρηθεί έντονα το φαινόμενο στην Ελλάδα να γίνεται η λάθος σύνδεση του Ελεύθερου Λογισμικού με την τιμή, την αξία (price) του λογισμικού και κατ’ επέκταση με το μισθό που θα λάβει κάποιος που αναπτύσσει το πρόγραμμα. Υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά εκμετάλλευσης και άσχημης συμπεριφοράς απέναντι σε προγραμματιστές που αφιέρωσαν όλο το χρόνο τους για να κάνουν… «τζάμπα μάγκες» κάποιους άλλους. Υπάρχουν δικλείδες για να μη συμβαίνει αυτό, αλλά η ελληνική «οδύσσεια εξυπνάδα» κατάφερε να τις ισοπεδώσει στο πέρασμα του χρόνου.

και φυσικά… η Νοοτροπία κλίκας

Το χειρότερο βέβαια φαινόμενο και βασική αιτία μη επιβίωσης κοινοτήτων ΕΛ/ΛΑΚ είναι η κλειστή νοοτροπία κλίκας που αναπτύσσεται κατ’ αρχήν εξαιτίας του αρχικού κλίματος «της όμορφης αρχικής παρέας» αλλά και της τραγικής  ψευδαίσθησης πως αποτελούν μέρος μιας ομάδα «ξεχωριστών ανθρώπων» με ιδιαίτερες γνώσεις και τη θέληση να διαφυλάξουν την ισχύ της, «κρυφή».

Η προσπάθεια λοιπόν να διατηρηθεί το όμορφο κλίμα της εκκίνησης ενός εγχειρήματος και στη συνέχεια και πιο πέρα, εκτός από συντηρητική μπορεί να χαρακτηριστεί και άσκοπη γιατί είναι σαν να μην παραδέχεται κάποιος τη χαοτική μορφή fractals που έχουν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Βάζοντας φραγμούς σε κάτι τέτοιο, το μοιραίο είναι να μην υπάρξει συνέχεια. Το motto «εμείς και εμείς» έχει γίνει συνώνυμο πολλών προσπαθειών στον ελληνικό χώρο και πολλές φορές σκόπιμα, καθώς μόνη έννοια κάποιων είναι η αυτοπροβολή και η ενασχόληση των τρίτων με το πρόσωπό τους. Φτάσαμε σε σημείο να ακούμε κοινότητες με πλειοψηφία των 7 ατόμων να «διώχνουν» μέλος (μάλλον το 8ο) γιατί δεν κολλούσε στη παρέα τους.

Από την άλλη, η δημιουργία μιας κλειστής σέχτας, η οποία από την εκκίνησή της είναι καταδικασμένη σε θάνατο, καθώς ο πήχης είναι τόσο ψηλά για τα εισερχόμενα σε αυτή μέλη, που ουσιαστικά, αν έχουν χάσει την ευκαιρία να παρευρεθούν στην ιδρυτική φάση, αποκλείονται και στην συνέχεια λόγω μη δυνατότητας συνεννόησης στον εσωτερικό κώδικα επικοινωνίας. Η κλίκα λοιπόν θα διαφυλάξει σαν ιερό δισκοπότηρο την γνώση, θα διαλαλείση πως το Opensource είναι «για λίγους» και πως «αν δεν το κάνεις από το terminal σε μία μόνο εντολή, δεν αξίζεις να να σου μιλάμε». Γι’ αυτούς κάθε νέα προσπάθεια πρέπει να καταδικαστεί, να ριχθεί στην πυρά και να ποδοπατηθεί. Η ελευθερία του λογισμικού… στα καλύτερα χέρια!

Παρ’ όλα αυτά σήμερα τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα απ’ ότι στο παρελθόν. Σήμερα με τη δυνατότητα των fora, των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, των blogs και άλλων εργαλείων δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον να εκφραστεί ανοιχτά χωρίς να φιμωθεί η άποψή του από τον εκάστοτε moderator.

Και κάτι για να κλείσω:  Πολλές φορές προσπαθώ να κρατήσω για τον εαυτό μου κάποια πράγματα που ήρθαν σε γνώση μου, τόσο για κοινότητες  / συλλόγους όσο και για συμμετέχοντες σε αυτούς, μόνο και μόνο για να μη δυναμιτίσω περισσότερο μια ήδη τεταμένη κατάσταση στην ελληνική κοινότητα. Προσπαθώ να κρατήσω μια μετριοπαθή στάση. Άντε να δούμε πόσο θα πάει αυτό…

Ρημάδι Internet Explorer δε θα πεθάνεις ποτέ;

Προσπαθώ να αγοράσω – μέσω Safari Browser – ένα εισιτήριο από το αεροδρόμιο του Stansted στο Λονδίνο προς το κέντρο του από την easybus.co.uk. Το βρίσκω στα 11.34 ευρώ και αφού κάνω login προσπαθώ να βάλω τα στοιχεία μου στο check out συν αυτά τις κάρτας για την πληρωμή. Με το submit, και μετά μερικά δευτερόλεπτα, μου πετάει σελίδα πως δεν γίνετε δεκτή η πληρωμή!  Οk, shit happen all the  time και πάω με άλλη κάρτα για να πάρω ξανά την ίδια απάντηση… η πληρωμή δεν γίνετε δεκτή με κανένα τρόπο! Σημειώστε πως είμαι με OSX 10.6.6.

Ανοίγω Firefox και ξανά από την αρχή… για να έχει και αυτή η προσπάθεια άδοξο τέλος. Η πληρωμή με κανένα τρόπο δε γίνετε δεκτή. Έχω αρχίσει να ψιλουποψιάζομαι κάτι αλλά λέω «δε μπορεί… λες και αυτοί να είναι σαν την ΕΤ3 τη δική μας; Αμα δεν έχεις IE δεν σε θέλουμε… να πας αλλου!». Ξεκινάω Debian που βρίσκεται εγκατεστημένο σε VirtualBox και… Firefox… easybus.co.uk…route… login… payment… τίποτα! Δεν γίνετε δεκτή η συναλλαγή.

Αναγκάζομαι να ανοίξω windows και φυσικά IE όπου ξεκινώ όλη τη διαδικασία απο την αρχή… και ναι, ως εκ θαύματος ολοκληρώθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.

Τελικά η Ελλάδα έγινε Ευρώπη, ή η Ευρώπη γίνεται Ελλάδα;

Φορητοί Υπολογιστές στα Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία

Η Ναυτεμπορική φιλοξενεί ένα άρθρο [1] για την προμήθεια 10 φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών σε κάθε ολοήμερο δημοτικό σχολείο, ένα ερμάριο φύλαξης των υπολογιστών και το σχετικό δίκτυο επικοινωνίας αυτών.

Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί η αποτελεσματική σύνδεση με το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (ΠΣΔ) προκειμένου ο εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να έχει πρόσβαση στο κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό.

Ωραία… έχουμε υπολογιστές, και τώρα πρέπει να βρούμε τους δασκάλους που θα διδάξουν στα παιδιά μας, τη χρήση των υπολογιστών και την σωστή αξιοποίησή τους.

Ερώτηση:  Τι λειτουργικό θα φέρουν τα συστήματα;  Θα πληρώσουμε πάλι άδειες χρήσης ή θα αξιοποιήσουμε για παράδειγμα το sxolinux [2] με πολλαπλά κέρδη τόσο στη χρήση ανοικτών προτύπων όσο και στη μεταφορά της ιδέας του Ελεύθερου Λογισμικού και της εθελοντικής προσφοράς σε κοινότητες στα παιδιά;

Ο πολιτισμός και οι αξίες του, η Παιδεία και το μέλλον μας, χτίζεται από αυτήν ακριβώς την ηλικία που θα επηρεάσετε με την απόφασή σας.

Πηγές.

[1] http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1852995

[2] http://www.sxolinux.gr/

Θερμός Χειμώνας για την Ελευθερία στο Internet

Το  ποντίκι δημοσιεύει ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο [1] σχετικά με τη πρόθεση της Κυβέρνησης να ελέγξει Ιστολόγια και Ιστοσελίδες στο Ελληνικό (προφανώς) κομμάτι του Internet. Σχεδιάζεται να ξεκινήσει μία “Διαβούλευση” για το θέμα και μέχρι το τέλος του έτους να κατατεθεί στη Βουλή το Νομοσχέδιο.

Δεν έχουμε στα χέρια μας κάποιο προσχέδιο ώστε να καταφέρουμε να κρίνουμε τις προθέσεις των στελεχών της Κυβέρνησης, αλλά από μόνο του, ακούγεται αρκετά περίπλοκο και γεμάτο παγίδες το θέμα. Περισσότερο φέρνει σε μια καυτή πατάτα που δεν είναι και πολλά τα χέρια που μπορούν να τη χειριστούν. Ελπίζουμε μόνο να μην επαναληφθεί το φιάσκο με τα φρουτάκια, που γέλαγε όλη η ευρώπη μαζί μας όταν με το νόμο 3037 – 29/7/2002, κατέστησαν παράνομα ακόμα και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια για PC – κονσόλες κλπ.  και αναγκάστηκε να επέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση ενημερώνοντας τους Έλληνες Βουλευτές πως η απαγόρευση δε συνάδει με τις κοινοτικές διατάξεις σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών και την ελευθερία εγκατάστασης.

Στην Ελλάδα, μητέρα της Δημοκρατίας, πρέπει να είμαστε πολλές φορές πιο προσεκτικοί από ότι σε άλλες χώρες.

Πηγές:

[1] http://topontiki.gr/Articles/view/8593

[2] http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=18&artId=269169&dt=16/08/2009

[3] http://tech.pathfinder.gr/105052.html

«Νέο» φρούτο στην αγορά… Διαλειτουργικότητα το λένε

Το  Κέντρο Καινοτομίας της Microsoft, σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Διαλειτουργικότητας (!) και την Oracle Ελλάδας, διοργάνωσε με επιτυχία την Ημερίδα Διαλειτουργικότητας για τον Ιδιωτικό και το Δημόσιο Τομέα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Ιουνίου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, με την παρουσία εκπροσώπων της δημόσιας διοίκησης και της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και στελεχών της αγοράς. (πηγή)

Κύριοι… τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι νομίζετε:  Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας, μίλησε για την υιοθέτηση ανοικτών προτύπων και  ανοικτού λογισμικού (αλήθεια, γιατί “ανοικτό λογισμικό” και όχι, “ελεύθερο λογισμικό”;  Σύμφωνα με τον Richard Stallman, δεν είναι κάθε λογισμικό ελεύθερο μόνο και μόνο επειδή είναι ανοικτού κώδικα).

Τι ποιο απλό λοιπόν από το να ορίσουμε ένα χρονοδιάγραμμα;  Ας βγει λοιπόν η κυβέρνηση και ας πει πως σε 10 χρόνια από σήμερα, όλες οι εφαρμογές του Δημόσιου τομέα θα περάσουν σε ελεύθερο λογισμικό.

Τι θα κερδίσουμε;  Επιφανειακά και μόνο θα αναφέρουμε πως πρώτα από όλα θα ανοίξει η αγορά εργασίας για πολλούς ανθρώπους. Οι δε εταιρείες επίσης δεν χρειάζεται να “χάσουν” τα συμβόλαιά τους με το Δημόσιο καθώς θα έχουν 10 χρόνια να αντικαταστήσουν της εφαρμογές τους με νέες βασισμένες σε  ελ/λακ και φυσικά θα έχουν 10 χρόνια να υποστηρίζουν ένα σύστημα που εργάζεται ήδη. Μην ξεχνάτε πως ούτως η άλλως στη 10ετία αυτή, θα είχαν αρχίσει ήδη οι εφαρμογές να δείχνουν την ηλικία τους. Κατόπιν θα κερδίσουμε σε ασφάλεια (όπως και να το κάνουμε είναι αρκετά πιο ασφαλείς ένα σύστημα server/client που στηρίζεται σε ελ/λακ από ότι σε Windows Servers – άσχετα αν η νέα οικογένεια Servers που έβγαλε η Microsoft είναι κλάσης ανώτερη από την παλιά) και φυσικά σε χρήμα… πολύ χρήμα.

Θα κερδίσουμε χρήμα από τις άδειες χρήσης των clients. Θα κερδίσουμε χρήμα από της άδειες χρήσης των Servers. Θα κερδίσουμε χρήμα από την χρησιμοποίηση των ήδη εγκατεστημένων συστημάτων αναπαραγωγής εντύπων (εκτυπωτές, scanners, coppiers, plotters etc). Θα κερδίσουμε χρήμα από την εξοικονόμηση ενέργειας λόγο των πιο χαμηλών απαιτήσεων των συστημάτων που θα τρέξουν τις εφαρμογές. Θα κερδίσουμε χρήμα καθώς ΔΕΝ θα χρειαστεί να αλλάξουμε υπολογιστές για να τρέξουμε τα windows 7 x64 PRO, όπως ζητούσαν στη ΔΕΗ. Γενικά θα κερδίσουμε. Αυτό είδαν και πολλά ευρωπαϊκά κράτη και υιοθέτησαν την αλλαγή.

Εμείς, δεν μπορούμε;

Το ΣΔΟΕ συστήνει Τμήμα Προστασίας Διανοητικής Ιδιοκτησίας με στόχο την καταπολέμηση της πειρατείας λογισμικού

Η Business Software Alliance (BSA) επικροτεί την πρωτοβουλία του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ πρ. ΥΠ.Ε.Ε) για την σύσταση Τμήματος Προστασίας Διανοητικής Ιδιοκτησίας με το οποίο στοχεύει στην πάταξη του φορολογικού εγκλήματος που συνδέεται με την προσβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Σύμφωνα με το νέο φορολογικό νόμο 3842/10, το Τμήμα Προστασίας Διανοητικής Ιδιοκτησίας θα είναι αρμόδιο για τη συλλογή, ανάλυση και αξιολόγηση στοιχείων από βάσεις δεδομένων και λοιπές πηγές πληροφοριών καθώς και για τη διενέργεια επιτόπιων ελέγχων και ερευνών προς εντοπισμό, αποκάλυψη και καταπολέμηση οικονομικών εγκλημάτων που σχετίζονται με την πνευματική ιδιοκτησία, όπως η χρήση μη αδειοδοτημένων προγραμμάτων Η/Υ. [1]

Η ερώτηση είναι απλή… Από πότε μία δημόσια υπηρεσία, προστατεύει από κοινού με μία κοινοπραξία εταιρειών τα συμφέροντα τους;
Η BSA από την πλευρά της, ορθά πράττει και προστατεύει τις εταιρείες που έχουν συμβληθεί μαζί της, όμως όταν το δημόσιο επιβάλει ένα πρόστιμο 1000 ευρώ ανά πειρατικό πρόγραμμα, οι θιγόμενες εταιρείες – ιδιοκτήτριες του λογισμικού, λαμβάνουν κάποιο ποσό;
Αν “ναι”, πόσο είναι αυτό;
Αν “όχι” τότε το δημόσιο κερδίζει χρήματα σε βάρος τον θιγομένων εταιρειών;

Από την άλλη υπάρχει και λύση για το πρόβλημα:  Χρησιμοποιείστε Ελεύθερο Λογισμικό σε όσους περισσότερους υπολογιστές μπορείτε.
ΝΑ δώσουμε ένα παράδειγμα: Μία εταιρεία έχει 100 υπολογιστές σε ένα δίκτυο. Οι γενικών καθηκόντων υπολογιστές που το μόνο που κάνουν είναι εργασίες γραφείου, μπορούν ΑΝΕΤΑ να αντικαταστήσουν το λειτουργικό τους σύστημα με GNU/Linux και απλά να συνεχίσουν να κάνουν ότι έκαναν με τον ίδιο απλό τρόπο. Προφανώς και το λογιστήριο για παράδειγμα ΔΕΝ μπορεί την στιγμή αυτή να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο. Αλλά εκεί έχουμε πόσους υπολογιστές;  5… 10;  Σαφώς και το κόστος αυτών των αδειών χρήσης δεν είναι το ίδιο με το κόστος των 100 (+Servers)
Έ, αν τώρα μιλάμε πως χρησιμοποιούν και το λογιστικό πρόγραμμα “σπασμένο”, τότε κύριοι η BSA έχει δίκιο να σας την “πέσει”.  Προσέξτε.  η BSA έχει δίκαιο… όχι το δημόσιο για να προστατέψει το συμφέρον της.

[Πηγές]
[1]:   http://www.ictplus.gr/default.asp?pid=30&rID=11649&ct=2&la=1
[2]:     http://www.bsa.org/hellas