Monthly Archives: April 2020

Σουηδία. Ένα τραγικό πολιτικό πείραμα η αντιμετώπιση του COVID-19.

Η Σουηδία από την αρχή φαινόταν πως αποφάσισαν να ακολουθήσουν μια διαφορετική προσέγγιση της αντιμετώπισης του ιού. Τα σχολεία είναι ανοιχτά, ο κόσμος πάει στις δουλειές του, ψωνίζει και βγαίνει έξω σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Από την άλλη, έχουν επιβεβαιωθεί μέχρι την στιγμή αυτή 14,777 περιπτώσεις με αποτέλεσμα 1,580 άνθρωποι να έχουν χάσει τη ζωή τους από τον ιό. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι μεγαλύτερο του 10% των περιπτώσεων, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η θνησιμότητα είναι πολύ μικρότερη του 5%. Αυτό που μου έκανε βέβαια μεγαλύτερη εντύπωση από όλα, δεν είναι ο τρόπος που διαχειρίζονται αυτή την κρίση. Στο κάτω-κάτω χώρα τους είναι, εκλεγμένη κυβέρνηση είναι από τους πολίτες, επομένως τους εμπιστεύονται πως κάνουν το καλύτερο για τους πολίτες τους.

Αυτό που μου ξένισε ιδιαίτερα είναι η δήλωση του επικεφαλής της Σουηδικής επιδημιολογικής υπηρεσίας, Anders Tegnell, που αναφέρει πως πιστεύει πως λίγες ακόμα εβδομάδες και η Σουηδία θα έχει αποκτήσει herd immunity. Επίσης λέει πως τα στοιχεία που αναφέρει προέρχονται από ένα μαθηματικό μοντέλο και προφανώς θα πρέπει να περιμένουν να δουν αν θα βγουν αληθινά!. Τι συμβαίνει εδώ πέρα λοιπόν. Μια κυβερνητική υπηρεσία που σκοπό έχει να προστατέψει τους πολίτες, χρησιμοποιεί ένα μαθηματικό μοντέλο πρόβλεψης μιας χρονικής περιόδου στο μέλλον όπου θα επιτευχθεί το λεγόμενο herd immunity, εκθέτοντας τους πολίτες της σε έναν θανατηφόρο ιό, με 1 στους 10 πολίτες να πεθαίνει, και περιμένει να δει αν το μοντέλο είναι σωστό.

Οκ, οι ερωτήσεις λοιπόν είναι οι εξής: Αν το μοντέλο είναι λάθος, τι γίνεται; Τι έκανες για να προστατέψεις τους πολίτες σου; Βγήκε κανείς στη τηλεόραση η στο ραδιόφωνο να τους μιλήσει και να τους εξηγήσει τι συμβαίνει; Έχουν εγκρίνει την απόφασή σου να τους χρησιμοποιήσεις σαν δείγματα σε ένα πειραματικό μοντέλο που πιθανόν να μην επαληθευτεί; Τους εξήγησες ποιες είναι οι συνέπειες στη ζωή τους αν δεν επαληθευτεί;

[source]

 

[Edit 21 Απριλίου, 2020 @ 12.03 πμ:    Ενδιαφέρουσα συζήτηση στο Reddit]

[Edit 20 Μαίου, 2020 @ 22.53 μμ: Sweden becomes country with highest coronavirus death rate per capita] Λοιπόν, το μοντέλο βγήκε τελικά λάθος…

Η COBOL πίσω από κρίσιμα Αμερικανικά συστήματα

Τουλάχιστον προσωπικά, η τελευταία φορά που χρειάστηκε να κάνω κάτι με COBOL ήταν στο πανεπιστήμιο. Αιφνιδιάστηκα όταν λίγες μέρες μετά της οδηγίες των κατά τόπων  κυβερνητών διαφόρων πολιτειών της Αμερικής για lock-down είδα αγγελίες σχεδόν παντού για την ανάγκη να βρουν developers για COBOL. Ψάχνοντας λίγο περισσότερο ανακάλυψα πως σχεδόν όλα τα συστήματα της υπηρεσίας που καταγράφει και διαχειρίζεται τους ανέργους (Unemployment) τρέχουν εφαρμογές γραμμένες σε COBOL!. Όσο λοιπόν ο δείκτης ανεργίας ήταν το 1-3% όλα έτρεχαν ομαλά. Όταν μέσα σε 1 εβδομάδα τα συστήματα χρειάστηκαν να διαχειριστούν 6+ εκατομμύρια νέους ανέργους λόγο του ιού, έδειξαν την αδυναμία τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο στην Αμερική. Υπάρχουν αναφορές για απαρχαιωμένα mainframes να τρέχουν συστήματα διαχείρισης και διανομής ενέργειας, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, IRS (η Αμερικανική εφορία) που κανένας δεν τολμούσε να τα ακουμπήσει. Ο φόβος των hackers ήταν ο λόγος που ξεκίνησαν να ανανεώνουν αυτού του είδους κρίσιμα συστήματα. Απλά δεν πίστευαν πως θα γινόταν κάτι τέτοιο με τον COVID-19 και άφησαν τα unemployment services τελευταία στη λίστα αναβαθμίσεων. Μερικά παραδείγματα. Η IRS (Αμερικανική εφορία) τρέχει σε ένα IBM mainframe το software που μαζεύει φορολογικές δηλώσεις και αποδίδει πίσω refunds γραμμένο σε  assembly. Η ηλικία του;  61 ετών. Το σύστημα διαχειρισμού πυρηνικών δυνάμεων τρέχει σε ένα IBM mainframe του 1970 και χρησιμοποιεί 8″ floppy disks που κρατούν max 80 Kb δεδομένων. Ηλικία; 57 ετών. Υπήρχε σχεδιασμός για αντικατάσταση πολλών από αυτών των συστημάτων μέχρι το 2017, αλλά τα περισσότερα είναι ακόμα εκεί, γουργουρίζοντας και κρατώντας τις πύλες ανοικτές.

source

Αλλαγή SSD σε Proxmox Server

Η προηγούμενη εβδομάδα τελείωσε με εντυπωσιακό τρόπο. Μεσημέρι Παρασκευής και το inbox μου γέμισε με alert messages από έναν από τους server μου, έναν HP Proliant DL380 G8. Ο server έτρεχε κυρίως μια εφαρμογή Python για να εξάγει γραμμικές και γωνιακές επιταχύνσεις από binary αρχεία, να τα καθαρίσει, να μετατρέψει τις τιμές σε μετρικό σύστημα (m/s2 και rad/s) και να εφαρμόσει μια σειρά περιστροφών.  Υπήρχαν επίσης δύο, τρεις άλλες εφαρμογές, αλλά τίποτα το εξαιρετικό. Όλα αυτά κάθονταν πάνω σε Proxmox v6 Virtualized Environment το οποίο είναι και το κύριο σύστημα που χρησιμοποιώ σε όλους τους servers μου. Η εφαρμογή λοιπόν που εξάγει data από τα binary αρχεία, έτρεχε πάνω σε ένα cluster 2 SSD drives σε RAID-0 γιατί κυρίως αναλύει τεράστια δεδομένα, με τυπικό παράδειγμα τη διαχείριση 400+ εκατομμυρίων γραμμών που η κάθε μία έχει 7 στήλες. Σε ένα τέτοιο setup χρειάζεσαι ταχύτητα, γιαυτό το λόγο λοιπόν επέλεξα το RAID-0 stripping για να αυξήσω την ταχύτητα πρόσβασης στους 2 SSD δίσκους. Η ιδέα ήταν κάποια στιγμή να υποστήριζα το setup με άλλους 2 SSD δίσκους σε ένα RAID 10 setup το οποίο θα υποστήριζε RAID-0 στους πρώτους 2 δίσκους και RAID-1 mirroring στους άλλους δύο δίσκους. Αυτή βέβαια ήταν η ιδέα… όχι ότι ποτέ έγινε πραγματικότητα.
Η βασική αρχή λοιπόν εδώ είναι η εξής: RAID-0 σημαίνει πως έχεις 0% πιθανότητες να ανακτήσεις δεδομένα αν κάτι πάει στραβά με έναν από τους δίσκους σου… και πήγε.
Με το που έλαβα το πρώτο μήνυμα από τον Server προσπάθησα να συνδεθώ μέσω ssh αλλά τίποτα. Αυτή ήταν η στιγμή που σε λούζει κρύος ιδρώτας. Προσπάθεια μέσω κονσόλας από κοντά, και ένα ατελείωτο stream από drive’s errors, κατά την διάρκεια του reboot επιβεβαίωσαν πως ένας από τους 2 δίσκους πέθανε ηρωικά. Σχεδόν μια εβδομάδα δουλειάς χάθηκε. Το τελευταίο backup ευτυχώς ήταν σχεδόν 5 μέρες πριν το συμβάν. Τέσσερις νέους δίσκους αργότερα, και ο server ήταν επάνω αναλύοντας ξανά τα δεδομένα.

Ηθικό δίδαγμα… Θέλω πιο συχνό backup.