Category Archives: Articles

Checker Plus for Gmail. Έτσι έπρεπε να είναι το GMAIL.

Για όσους διατηρούν πολλαπλούς λογαριασμούς στο gmail πιθανόν να έχουν βρεθεί σε ένα χάος με τα μηνύματά τους. Προσωπικά βρήκα το παρακάτω plugin σαν ένα από τα πλέον χρήσιμα και είναι το 1ο που προτείνω σε όλους τους γνωστούς μου.

Διατηρώ αρκετά email accounts αλλά όλα συγκεντρώνωνται σε ένα gmail account που είναι και το προσωπικό μου. Εκτός αυτού έχω και το κύριο πανεπιστημιακό μου λογαριασμό στη google αφού τα google apps είναι εξαιρετικά διαδεδομένα στα αμερικανικά πανεπιστήμια.  Το προσωπικό μου λοιπόν email, είναι και ένα αποθετήριο για όλα τα άλλα accounts που χειρίζονται mailing lists, shopping, φίλους, εργασία κλπ. Έπρεπε λοιπόν να μεταβαίνω από το ένα λογαριασμό στον άλλο, και να παρακολουθώ τι έρχεται, τι είναι πρέπει να απαντηθεί κλπ

Όλα αυτά λύθηκαν με το εκπληκτικό το Checker Plus for Gmail. Η ευκολία χρήσης του, τα δεκάδες features και η συνολική αξία του το κατατάσουν απλά στις πρώτες επιλογές μου.

Hey Jason… THANKS!!!

Ερώτηση προς Ναυτιλομένους

Με αφορμή ένα email του Σίμου Ξενιτέλη σχετικά με τις «Μονάδες Αριστείας» και την αναφορά από κάποιον συμμετέχοντα της συζήτησης του Ιόνιου Πανεπιστήμιου, ξαναθυμήθηκα μια παλαιότερη συζήτηση που είχα με έναν φίλο και μια ερώτηση που προσπαθήσαμε να απαντήσουμε τότε αλλά ποτέ δεν τα καταφέραμε:

Πως γίνετε ένα από τα λίγα ακαδημαϊκά ιδρύματα που ΔΕΝ συμμετάσχει στην Εταιρεία ΕΛΛΑΚ να έχει τόσο ενεργό ρόλο στην υιοθέτηση του ελεύθερου λογισμικού στους περισσότερους τομείς του, ενώ ιδρύματα που συμμετάσχουν, να μην ασχολούνται καν πέρα από την ανάγκη δημιουργίας άλλοθι για να μην έχει κανένας να πει τίποτα;

Νομίζω πως «γλύτωσαν» μόνο και μόνο γιατί το τμήμα υπολογιστών δημιουργήθηκε μετά την υπογραφή του καταστατικού της ΕΛΛΑΚ. Όπως και να έχει κάνουν εξαιρετική δουλειά.

Open source groups warn Greece will waste millions on school software

Open source groups warn Greece will waste millions on school software
Advocates of free and open source are warning that the Greek government is going to waste millions of euro on proprietary software licences for the country’s schools. They are calling on the Ministry of Education to cancel its latest procurement. «Favouring proprietary software while ignoring the potential of open source, constitutes a choking of the educational process.»
The ministry published a request for tender in November, seeking suppliers of 26,400 laptops, 1760 servers and 1760 wifi access routers. The value of the contract is set at just over 15 million euro. The purchase will be partly financed by the European Regional Development Fund.
The ministry is asking for laptops and servers that can run either a ubiquitous proprietary operating system or Linux. But, say the Greek Linux User Group (Greeklug) and Eel/lak, a Greek open source advocacy organisation founded by 25 universities and research centres, the technical requirements clearly favour proprietary solutions over open source. «The specification is a copy of the proprietary vendor’s e-mail and office software.»
The two groups have written separate letters to the ministry, protesting the favouring of proprietary software and to present alternative suggestions. «The ministry must avoid locking-in our schools.», says Kostas Mousafiris, vice-president of Greeklug. «We also want the ministry to follow Europe’s procurement rules.»
No pressure
Eel/lak is asking the ministry to build on existing free open source projects for schools in Greece. Examples include a Greek school portal as well as educational projects started by the organisation itself.
Both are also appealing to the European Commission, hoping that Commissioner for the Digital Agenda Neelie Kroes and Commissioner for Regional Policy Johannes Hahn will pressure the ministry to correct the tender request. «To give free and open source a fair chance, the technical specification will have to be improved», the groups plead.
Mousafiris: «We do not expect that the ministry will ever reply to our letter. That is why we are also contacting the European Commission. We want at least a due diligence assessment of this tender.»

 

More information:

Letter by Greeklug (pdf)
Ministry of Education’s request for tender (in Greek)
Public letter by Ellak (pdf, in Greek)
Os Arena news item (in Greek)

 

Source: https://joinup.ec.europa.eu/news/open-source-groups-warn-greece-will-waste-millions-school-software

Web Server και Joomla

Μια πολύ ενδιαφέρουσα σειρά παρουσιάσεων ξεκινάει σήμερα από τον GREEKLUG.

Οι 2 Administrators του GREEKLUG, υπεύθυνοι τόσο για τον δικτυακό τόπο greeklug.gr αλλά και για το lpi.org.gr θα παρουσιάσουν την προετοιμασία ενός server για να λειτουργήσει ως Web Server.

Έπειτα, οι προσκεκλημένοι μας, διαχειριστές και μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Joomla θα παρουσιάσουν το CMS σε μία πρώτη εισαγωγική παρουσίαση. Δεν θα μείνουμε όμως εδώ… Η κοινότητα Joomla θα συνεχίσει σε άλλες 2-3 παρουσιάσεις την εμβάθυνση στο CMS ώστε όσοι το επιθυμούν να μάθουν τα μυστικά του και να το χρησιμοποιήσουν στις εργασίες τους ή στα προσωπικά τους ιστολόγια.

Ευχαριστώ προσωπικά την Ελληνική κοινότητα του Joomla για τον χρόνο που διέθεσαν αλλά και θα διαθέσουν ώστε να επωφεληθούν όλοι όσοι το επιθυμούν.

Τη Κυριακή μη ξεχάσετε τη 3η παρουσίαση του Arduino. Ο Στάθης Χατζηκυριακίδης συνεχίζει την παρουσίαση των projects και την εφαρμογή / προγραμματισμό της απίθανης πλακέτας που βασίζεται στο opensource.

Όλα αυτά… και ακόμα περισσότερα, δωρεάν για όλους εσάς που ενδιαφέρεστε να γνωρίσετε και να εκμεταλλευθείτε τις δυνατότητες του ελεύθερου λογισμικού.

***Update***

Η παρουσίαση θα γίνει stream στις παρακάτω 2 διευθύνσεις:

Stream1: xxx.xxx.xxx.xxx:xxxx

Stream2: xxx.xxx.xxx.xxx:xxxx

Στο πρώτο stream θα έχετε τον ομιλητή και στο δεύτερο το odp presentation ώστε να έχετε άμεση ενημέρωση.

Γιατί οι οργανισμοί ελεύθερου λογισμικού δυσκολεύονται να επιβιώσουν;

Έχει παρατηρηθεί εδώ και πολλά χρόνια, οι κοινότητες ελεύθερου λογισμικού, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων προγραμματιστών (developer teams), LUGs (Linux Users Groups), αλλά και σοβαρές προσπάθειες – όπως το Linux International το οποίο ίδρυσε ο John (maddog) Hall και το οποίο έχει εν μέρει ενσωματωθεί στο Linux Foundation – να βιώνουν κανονικό βιολογικό κύκλο, γέννησης, ζωής και θανάτου. Τι είναι αυτό που οδηγεί όλες αυτές τις οντότητες, επίσημες και ανεπίσημες στην τελμάτωση και από εκεί στον σίγουρο θάνατο;

Η απορία μου ξεκίνησε αρκετά νωρίς με την εμπλοκή μου στην ίδρυση του GREEKLUG. Διαβάζοντας όμως τη μελέτη  “Χτίζοντας μια κοινότητα Ελεύθερου Λογισμικού” των Μπερεδήμα, Γλέζου που έγινε για λογαριασμό της εταιρείας ΕΛ/ΛΑΚ το Δεκέμβρη του 2009, λίγο – πολύ επιβεβαίωσα κάποιες σκέψης.

Το κείμενο αυτό θεωρεί ως λόγο της δημιουργίας συλλογικοτήτων κάθε είδους, την προώθηση των συμφερόντων αυτής της ομάδας και όχι απλά την ανούσια κατανάλωση αλκοόλ ή καφέδων. Αν συνέβαινε το τελευταίο τότε δεν υφίσταται ο λόγος της δημιουργίας μιας τέτοιας συλλογικότητας. Καλύτερα λοιπόν, όσοι δεν συμφωνούν με την παραπάνω θέση να σταματήσουν να διαβάζουν το κείμενο αυτό καθώς τα παρακάτω θα τους προσβάλλουν. Αν δε, έχουν συμβάλλει στην δημιουργία κάποιου σχήματος όπως αυτά περιγράφονται στην πιο πάνω παράγραφο, καλά θα κάνουν να τα μετονομάσουν σε Alcoholics Linux Users Groups, Pervert Linux Users Groups, Troll Linux Users Group ούτως ώστε να υπάρχει διάκριση μεταξύ όλων εμάς που θέλουμε να έχουμε μια ευχάριστη ενασχόληση, ένα κοινωφελή σκοπό, ένα κοινωνικό έργο στη ζωή μας, από ανθρώπους που απλά έχουν πολλά λεφτά (αυτό, όχι κατ’ ανάγκη), δεν έχουν τι να κάνουν και έτυχε να ασχοληθούν με τους υπολογιστές και μαζεύτηκαν σε μια καφετέρια (λίστα, irc channel) για να τα πούνε.

Εθελοντισμός, η «αχίλλειος πτέρνα» του Ελεύθερου Λογισμικού;

Ο Εθελοντισμός είναι το Α και το Ω για όποιον ξεκινάει να ασχολείται με το ΕΛ/ΛΑΚ. Γνωρίζει αυτό ως παγκόσμια κοινότητα προγραμματιστών, υπερασπιστών και χαρτογιακάδων που ασχολούνται με αυτό εθελοντικά, εν συνεχεία την επανδρώνει εθελοντικά και στο τέλος προβάλλει αυτή την ιδέα του εθελοντισμού και σε άλλους. Μήπως όμως η έννοια του εθελοντή έχει παρεξηγηθεί; Τι είναι λοιπόν ο εθελοντής;

 

  • Το κορόιδο που γράφει software για να το δώσει μετά «τζάμπα» υπό την GPL 3;
  • Το κορόιδο που πληρώνει τα έξοδα ενός οργανισμού όσο αντέχει η τσέπη του;
  • Το κορόιδο που αφήνει πίσω την οικογένειά του για να γυρίζει και να δίνει ομιλίες;

 

Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις ναι. Ο εθελοντής είναι – και του συμπεριφέρονται – ως κορόιδο. Αυτή είναι η λανθασμένη έννοια του Εθελοντισμού. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι είχαν ένα ρητό που έλεγε «Primum vivere, deinde philosophari», δηλαδή «Πρώτα ζήσε και μετά φιλοσόφησε» καθώς δεν αντιλαμβάνονταν την έννοια του φιλοσόφου ως επάγγελμα. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με τους εθελοντές στο Ελεύθερο Λογισμικό σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα ειδικότερα. Στην χώρα μας η έννοια του εθελοντή είναι τοσο παρεξηγημένη που είναι πλεον οξύμωρο να αναφερθεί κάποιος σε «επαγγελματία εθελοντή». Δηλαδή εθελοντή με full-time ωράριο στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό / μη κυβερνητική οργάνωσή που συμμετέχει με σκοπό την προώθηση μιας ιδέα, ενός προϊόντος, ενός κοινωνικού έργου, μιας ηθικής φιλοσοφίας.

Πόσοι από τους συμμετέχοντες σε διάφορες συλλογικότητες του ΕΛ/ΛΑΚ γνωρίζουν πως το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού, του οποίου πρόεδρος είναι ο Richard M. Stallman, έχει τζίρο περίπου $1.000.000 το χρόνο; Ίσως κανείς, γιατί έχει περάσει η αντίληψη πως το χρήμα είναι κάτι κακό, κάτι μιαρό όταν αναμιχθεί με τον εθελοντισμό, σε τέτοιο βαθμό, που αν ποτέ περάσουν από τα χέρια κάποιου σημαντικά ποσά της τάξης των εκατοντάδων, των χιλιάδων, ή των δεκάδων χιλιάδων ευρώ, αμέσως να στηλιτευθεί, να λοιδωρηθεί και να αποβληθεί από την κοινότητα στην οποία συμμετέχει.

Ναι όντως το χρήμα πονάει και πονάει επειδή ακριβώς πολλές επίσημα αναγνωρισμένες συλλογικότητες δρουν ακόμα στο στάδιο της «παιδικής χαράς», της «κλίκας» και της «παρέας». Τα μέλη που συνήθως συμμετέχουν σε αυτές έχουν εμπιστοσύνη το ένα στο άλλο με τη μορφή λευκής επιταγής και παραλείπουν να δημιουργήσουν εσωτερικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς παρ’ ότι και απέναντι στην πολιτεία οφείλουν να το κάνουν αλλά και απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό. Με τον τρόπο αυτό, η δυστυχής κατάληξη είναι φίλοι να μαλώνουν για τα λεφτά, οι παρέες να διαλύονται και μαζί τους στον πάτο να παίρνουν και τον οργανισμό τον οποίο δημιούργησαν.

Χρήμα, χρήσιμο και σωτήριο για την επιβίωση

Όσοι λοιπόν συμπεριφέρονται κατά τον ανώριμο αυτό τρόπο δεν έχουν καταλάβει κάτι πολύ απλό. Οτι δυστυχώς δεν είναι εύκολο να καταργηθεί το χρήμα από τη μια μέρα στην άλλη. Ναι, καταργήθηκε το χρήμα το οποίο χρειάζεται για να αγοράσει κάποιος λογισμικό. Δημιουργήθηκε επίσης η δυνατότητα να μπορεί κάποιος να βγάλει χρήμα πακετάροντας και διανέμοντας τη δουλειά κάποιου άλλου. Όμως είναι αδύνατο ένας οργανισμός (παρατηρήστε την σημασία της λέξεως οργανισμός), να επιβιώσει υπάρχοντας μόνο ως «ηλεκτρονικό φάντασμα» σε μια παραίσθηση τύπου Second Life.

Ναι, είναι αναγκαίο το χρήμα να ρέει σε εθελοντικούς οργανισμούς. Ίσως κάτι παραπάνω από αναγκαίο. Είναι θέμα επιβίωσης. Η ουσία του προβλήματος που οι «παρέες» δεν μπορούν να προσδιορίσουν είναι να μπορεί μια συλλογικότητα να χρησιμοποιεί χρήμα, και μάλιστα μεγάλα ποσά χρήματος, χωρίς αυτό να γίνει αυτοσκοπός. Χωρίς να υπάρξει παρέκκλιση από την πορεία του σκοπού, την προώθηση δηλαδή του ΕΛ/ΛΑΚ, το μη κερδοσκοπικό / μη κυβερνητικό χαρακτήρα της οντότητας.

Αν όμως υπάρχει ένας ή περισσότεροι άνθρωποι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για αυτό το σκοπό, που έχουν ξοδέψει στο παρελθόν άπειρο χρόνο και άπειρο κόπο, δε θα συνιστούσε παρέκκλιση από την πορεία η πρόσληψη τέτοιων ανθρώπων ως μόνιμο προσωπικό του εκάστοτε οργανισμού, έστω και για ένα «χαρτζηλίκι της πλάκας». Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζονται πολλοί. Στο Free Software Foundation στο οποίο έγινε αναφορά προηγουμένως, απασχολούνται 11 άνθρωποι ως μόνιμο προσωπικό. Όμως είναι μόνιμο προσωπικό, είναι απαραίτητοι, είναι επαγγελματίες στον τρόπο της εργασίας τους και είναι εθελοντές γιατί κανείς δεν τους ανάγκασε ποτέ να ξεκινήσουν να αγαπούν το ΕΛ/ΛΑΚ και να αφιερώσουν τη ζωή τους για την προώθησή του.

Αντίστοιχα συμβαίνει και για την ουσία του Ελεύθερου Λογισμικού, το ίδιο το λογισμικό. Εθελοντής δε σημαίνει, να το πούμε ωμά… μαλάκας. Αν κάποιος συμμετέχει σε μια ευρύτερη ομάδα που αναπτύσσει ένα σοβαρό project Ελεύθερου Λογισμικού, δε σημαίνει οτι αυτός ο άνθρωπος δε θα πληρωθεί. Δυστυχώς έχει παρατηρηθεί έντονα το φαινόμενο στην Ελλάδα να γίνεται η λάθος σύνδεση του Ελεύθερου Λογισμικού με την τιμή, την αξία (price) του λογισμικού και κατ’ επέκταση με το μισθό που θα λάβει κάποιος που αναπτύσσει το πρόγραμμα. Υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά εκμετάλλευσης και άσχημης συμπεριφοράς απέναντι σε προγραμματιστές που αφιέρωσαν όλο το χρόνο τους για να κάνουν… «τζάμπα μάγκες» κάποιους άλλους. Υπάρχουν δικλείδες για να μη συμβαίνει αυτό, αλλά η ελληνική «οδύσσεια εξυπνάδα» κατάφερε να τις ισοπεδώσει στο πέρασμα του χρόνου.

και φυσικά… η Νοοτροπία κλίκας

Το χειρότερο βέβαια φαινόμενο και βασική αιτία μη επιβίωσης κοινοτήτων ΕΛ/ΛΑΚ είναι η κλειστή νοοτροπία κλίκας που αναπτύσσεται κατ’ αρχήν εξαιτίας του αρχικού κλίματος «της όμορφης αρχικής παρέας» αλλά και της τραγικής  ψευδαίσθησης πως αποτελούν μέρος μιας ομάδα «ξεχωριστών ανθρώπων» με ιδιαίτερες γνώσεις και τη θέληση να διαφυλάξουν την ισχύ της, «κρυφή».

Η προσπάθεια λοιπόν να διατηρηθεί το όμορφο κλίμα της εκκίνησης ενός εγχειρήματος και στη συνέχεια και πιο πέρα, εκτός από συντηρητική μπορεί να χαρακτηριστεί και άσκοπη γιατί είναι σαν να μην παραδέχεται κάποιος τη χαοτική μορφή fractals που έχουν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Βάζοντας φραγμούς σε κάτι τέτοιο, το μοιραίο είναι να μην υπάρξει συνέχεια. Το motto «εμείς και εμείς» έχει γίνει συνώνυμο πολλών προσπαθειών στον ελληνικό χώρο και πολλές φορές σκόπιμα, καθώς μόνη έννοια κάποιων είναι η αυτοπροβολή και η ενασχόληση των τρίτων με το πρόσωπό τους. Φτάσαμε σε σημείο να ακούμε κοινότητες με πλειοψηφία των 7 ατόμων να «διώχνουν» μέλος (μάλλον το 8ο) γιατί δεν κολλούσε στη παρέα τους.

Από την άλλη, η δημιουργία μιας κλειστής σέχτας, η οποία από την εκκίνησή της είναι καταδικασμένη σε θάνατο, καθώς ο πήχης είναι τόσο ψηλά για τα εισερχόμενα σε αυτή μέλη, που ουσιαστικά, αν έχουν χάσει την ευκαιρία να παρευρεθούν στην ιδρυτική φάση, αποκλείονται και στην συνέχεια λόγω μη δυνατότητας συνεννόησης στον εσωτερικό κώδικα επικοινωνίας. Η κλίκα λοιπόν θα διαφυλάξει σαν ιερό δισκοπότηρο την γνώση, θα διαλαλείση πως το Opensource είναι «για λίγους» και πως «αν δεν το κάνεις από το terminal σε μία μόνο εντολή, δεν αξίζεις να να σου μιλάμε». Γι’ αυτούς κάθε νέα προσπάθεια πρέπει να καταδικαστεί, να ριχθεί στην πυρά και να ποδοπατηθεί. Η ελευθερία του λογισμικού… στα καλύτερα χέρια!

Παρ’ όλα αυτά σήμερα τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα απ’ ότι στο παρελθόν. Σήμερα με τη δυνατότητα των fora, των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, των blogs και άλλων εργαλείων δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον να εκφραστεί ανοιχτά χωρίς να φιμωθεί η άποψή του από τον εκάστοτε moderator.

Και κάτι για να κλείσω:  Πολλές φορές προσπαθώ να κρατήσω για τον εαυτό μου κάποια πράγματα που ήρθαν σε γνώση μου, τόσο για κοινότητες  / συλλόγους όσο και για συμμετέχοντες σε αυτούς, μόνο και μόνο για να μη δυναμιτίσω περισσότερο μια ήδη τεταμένη κατάσταση στην ελληνική κοινότητα. Προσπαθώ να κρατήσω μια μετριοπαθή στάση. Άντε να δούμε πόσο θα πάει αυτό…

Η Microsoft συνεισφέρει στο Linux 3.0 περισσότερο από την Canonical

Το περιοδικό Linux Format τεύχος 10/2011 φιλοξενεί μία αρκετά σοκαριστική είδηση:

Η είσοδος της Microsoft στο Top 5 των εταιρειών που συνεισφέρουν στο Linux 3.

Η ανάλυση των εμπλεκομένων εταιρειών για την συνεισφορά κώδικα στο Linux έδειξε πως η Microsoft βρίσκεται σε υψηλότερη θέση από ότι η Madriva, Oracle και Canonical! Οι εταιρείες που βρίσκονται πιο πάνω από αυτή είναι η Red Hat, Intel, Novell και IBM.

Βέβαια το σύνολο σχεδόν του κώδικα που προσφέρει η Microsoft έρχεται από τη δουλειά του KY Srinivasan που είναι υπεύθυνος για την προσθήκη patches για τη βελτιστοποίηση του Hyper-V Virtualisation System της Microsoft.

Η ιστορία του Hyper-V είναι κάπως περίπλοκη καθώς αρχικά επρόκειτο να εκδοθεί με μία liberal license μέχρι που ανακαλύφθηκε στο software αναφορά στην άδεια GPL που οδήγησε αρχικά την εταιρεία να απελευθερώσει περισσότερες από 20.000 γραμμές κώδικα προς τη κοινότητα. Τελικά η Microsoft κατηγορήθηκε πως εγκατέλειπε των κώδικα και υπήρχε πρόθεση από την κοινότητα να τον αφαιρέσουν από τον πυρήνα, και μάλλον από τότε κινητοποιήθηκε ξανά.

Democracy’s Cradle, Rocking the World

Αναπαράγω το άρθρο από New York Times.

 

YESTERDAY, the whole world was watching Greece as its Parliament voted to pass a divisive package of austerity measures that could have critical ramifications for the global financial system. It may come as a surprise that this tiny tip of the Balkan Peninsula could command such attention. We usually think of Greece as the home of Plato and Pericles, its real importance lying deep in antiquity. But this is hardly the first time that to understand Europe’s future, you need to turn away from the big powers at the center of the continent and look closely at what is happening in Athens. For the past 200 years, Greece has been at the forefront of Europe’s evolution.

In the 1820s, as it waged a war of independence against the Ottoman Empire, Greece became an early symbol of escape from the prison house of empire. For philhellenes, its resurrection represented the noblest of causes. “In the great morning of the world,” Shelley wrote in “Hellas,” his poem about the country’s struggle for independence, “Freedom’s splendor burst and shone!” Victory would mean liberty’s triumph not only over the Turks but also over all those dynasts who had kept so many Europeans enslaved. Germans, Italians, Poles and Americans flocked to fight under the Greek blue and white for the sake of democracy. And within a decade, the country won its freedom.

Over the next century, the radically new combination of constitutional democracy and ethnic nationalism that Greece embodied spread across the continent, culminating in “the peace to end all peace” at the end of the First World War, when the Ottoman, Hapsburg and Russian empires disintegrated and were replaced by nation-states.

In the aftermath of the First World War, Greece again paved the way for Europe’s future. Only now it was democracy’s dark side that came to the fore. In a world of nation-states, ethnic minorities like Greece’s Muslim population and the Orthodox Christians of Asia Minor were a recipe for international instability. In the early 1920s, Greek and Turkish leaders decided to swap their minority populations, expelling some two million Christians and Muslims in the interest of national homogeneity. The Greco-Turkish population exchange was the largest such organized refugee movement in history to that point and a model that the Nazis and others would point to later for displacing peoples in Eastern Europe, the Middle East and India.

It is ironic, then, that Greece was in the vanguard of resistance to the Nazis, too. In the winter of 1940-41, it was the first country to fight back effectively against the Axis powers, humiliating Mussolini in the Greco-Italian war while the rest of Europe cheered. And many cheered again a few months later when a young left-wing resistance fighter named Manolis Glezos climbed the Acropolis one night with a friend and pulled down a swastika flag that the Germans had recently unfurled. (Almost 70 years later, Mr. Glezos would be tear-gassed by the Greek police while protesting the austerity program.) Ultimately, however, Greece succumbed to German occupation. Nazi rule brought with it political disintegration, mass starvation and, after liberation, the descent of the country into outright civil war between Communist and anti-Communist forces.

Only a few years after Hitler’s defeat, Greece found itself in the center of history again, as a front line in the cold war. In 1947, President Harry S. Truman used the intensifying civil war there to galvanize Congress behind the Truman Doctrine and his sweeping peacetime commitment of American resources to fight Communism and rebuild Europe. Suddenly elevated into a trans-Atlantic cause, Greece now stood for a very different Europe — one that had crippled itself by tearing itself apart, whose only path out of the destitution of the mid-1940s was as a junior partner with Washington. As the dollars poured in, American advisers sat in Athens telling Greek policy makers what to do and American napalm scorched the Greek mountains as the Communists were put to flight.

European political and economic integration was supposed to end the weakness and dependency of the divided continent, and here, too, Greece was an emblem of a new phase in its history. The fall of its military dictatorship in 1974 not only brought the country full membership in what would become the European Union; it also (along with the transitions in Spain and Portugal at the same time) prefigured the global democratization wave of the 1980s and ’90s, first in South America and Southeast Asia and then in Eastern Europe. And it gave the European Union the taste for enlargement and the ambition to turn itself from a small club of wealthy Western European states into a voice for the newly democratic continent as a whole, extending far to the south and east.

And now today, after the euphoria of the ’90s has faded and a new modesty sets in among the Europeans, it falls again to Greece to challenge the mandarins of the European Union and to ask what lies ahead for the continent. The European Union was supposed to shore up a fragmented Europe, to consolidate its democratic potential and to transform the continent into a force capable of competing on the global stage. It is perhaps fitting that one of Europe’s oldest and most democratic nation-states should be on the new front line, throwing all these achievements into question. For we are all small powers now, and once again Greece is in the forefront of the fight for the future.

Mark Mazower is a professor of history at Columbia.

To link για το άρθρο

Πρόβλημα περιορισμού πακέτων… ξανά;

Ξέρω πως πολλοί θα σκεφτείτε πως αυτό, μας γυρνάει πίσω στο 2006 αλλά έχει ενδιαφέρον να το διαβάσετε.

Η ανταλλαγή πληροφοριών στο Internet βασίζεται στα «πακέτα». Όταν κάνουμε browsing ή ανταλλάσσουμε μηνύματα στο messenger ή κάνουμε download κάποιο αρχείο, ανταλλάσσουμε μια σειρά από πακέτα που περιέχουν τη πληροφορία που ζητάμε καθώς και κάποια επιπρόσθετα στοιχεία για την αποστολή και την λήψη. Προφανώς για τα πακέτα αυτά πρέπει να οριστεί ένα σταθερό πλάτος το οποίο για τις ADSL γραμμές που χρησιμοποιούμε είναι το μέγεθος του MTU που ορίζεται στα 1500 bytes. Αν το μέγεθος της πληροφορίας που θέλουμε είναι μεγαλύτερο του ορίου, απλά “σπάει” σε μικρότερα κομμάτια και μεταφέρεται προ το προορισμό του.

Οι εφαρμογές λοιπόν που ανταλλάσσουν πακέτα στο internet μπορούν να χωριστούν σε Time Critical και μη. Συνήθως μια εφαρμογή που είναι time-critical στέλνει συνεχώς μικρή ποσότητα πληροφορίας (πχ VoIP, Remote Managment κλπ), άρα και μικρά πακέτα, ενώ μια εφαρμογή που δεν την ενδιαφέρει η καθυστέρηση μαζεύει πληροφορία σε μεγάλα πακέτα, πχ downloading, emails, κλπ

Τα πακέτα προφανώς σχετίζονται με το bandwidth της γραμμής (ADSL 2/4/6/8…24Mbit/s). Εάν δεχτούμε πως για ένα χρονικό διάστημα όλα τα πακέτα μας έχουν σταθερό πλάτος τότε η συσχέτιση του bandwidth είναι:

bandwidth γραμμής = (αριθμός πακέτων) x  [(μέγεθος πακέτου) + (επιβάρυνση σηματοδοσίας πρωτοκόλλων IP,ADSL,ATM,PPP)]

Είναι φανερό πως όσο μικρότερο μέγεθος πακέτα χρησιμοποιούμε τόσο χάνουμε σε ωφέλιμο bandwidth λόγω της σηματοδοσίας των πρωτοκόλλων για κάθε πακέτο. Απλά τώρα, εάν σε μια γραμμή κάνουμε download με 100 ΚΒ/sec (ας θεωρήσουμε πως 1 KB = 1000 Bytes) τότε χονδρικά μπορούμε να λάβουμε:

100 πακέτα των 1000 bytes ανά δευτερόλεπτο ή
200 πακέτα των 500 bytes ανά δευτερόλεπτο ή
400 πακέτα των 250 bytes ανά δευτερόλεπτο ή
800 πακέτα των 125 bytes ανά δευτερόλεπτο  κλπ...

Αν λοιπόν σκεφτούμε πως θα θέλαμε να θέσουμε ένα περιορισμό στον αριθμό των πακέτων που μπορούμε να λάβουμε με την ADSL γραμμή μας τότε ουσιαστικά “κόβουμε” κάποια applications ενώ κάποια άλλα απλά λειτουργούν κανονικά.

Με λίγα λόγια ένα θέσουμε ένα όριο πχ στα 200 πακέτα / sec (άρα παίρνω ανεξάρτητα από την πληροφορία η τη γραμμή μόνο 200 πακέτα / sec) τότε μπορούμε να έχουμε:

Με πακέτα των 1500 bytes πληροφορίας = 300 ΚΒ/sec (όριο MTU)
Με πακέτα των 1000 bytes πληροφορίας = 200 ΚΒ/sec
Με πακέτα των  500 bytes πληροφορίας = 100 ΚΒ/sec
Με πακέτα των  250 bytes πληροφορίας =  50 ΚΒ/sec
Με πακέτα των  125 bytes πληροφορίας =  25 ΚΒ/sec
Με πακέτα των  100 bytes πληροφορίας =  20 ΚΒ/sec

Η εφαρμογή μιας τέτοιας διαδικασίας περιορισμού πακέτων έχει πολλές παρενέργειες:

Δεν παίζουν εφαρμογές που χρησιμοποιούν πολλά και μικρά πακέτα. Άρα δεν μπορεί να γίνει πλήρη χρήση του bandwidth της γραμμής ή χρήση όπως εσείς θέλετε. Εάν επίσης σταλούν στο router σας 200 πακέτα των 0 Bytes ανά δευτερόλεπτο η γραμμή σας με < 1ΚΒps flood είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί από εσάς.

Σημειώστε επίσης πως το πρόβλημα αφορά κάθε είδους ΙΡ πακέτα (TCP, UDP, ICMP).

Τον τελευταίο καιρό, έχουν εμφανιστεί ξανά παρόμοια προβλήματα με αυτά του 2006, σε χρήστες που εκφράζουν παράπονα για “μπουκώματα” γραμμών, αδυναμία VoIP, περιορισμοί σε γραμμές που “ξαφνικά” έχασαν το πλάτος download που είχαν κλπ. Ένας από τους πολλούς λόγους που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κάτι τέτοιο είναι και ο περιορισμός των πακέτων. Προφανώς και τα “πιταρισμένα” DSLAM είναι ένας εξαιρετικά πιθανός παράγοντας. Είναι επίσης και αυτές οι επιπλέον υπηρεσίες που διαθέτει ο ISP χωρίς να ρίξει ζεστό χρήμα σε υποδομές…

Πηγές: adslgr.com, myphone.gr

Είναι η ΕΕΛΛΑΚ η «μητέρα» όλων των κοινοτήτων ή απλά ένα φάντασμα ιδεών;

Τελικά ποια είναι η ΕΕΛΛΑΚ;

Το ερώτημα υφίσταται αρκετό καιρό. Την καλύπτει ένα όμορφο πέπλο κεντημένο με υψηλά στελέχη της κυβέρνησης, ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια, αλλά και ένας καταστροφικός εναγκαλισμός με κοινότητες,και μετά… ακολουθούν τα “κορόιδα”. Και για να μην πιαστείτε από το “κορόιδα” πρέπει να σημειώσω πως αναφέρομαι σε όλους όσους πίστεψαν πως (με την δημιουργία της ΕΕΛΛΑΚ) θα έβλεπαν την Ελλάδα να σοβαρεύει στο τομέα χρήσης ανοικτών προτύπων, να προωθεί και να υποστηρίζει κοινότητες που παράγουν έργο και όχι απλά να φυτοζωούν τρέφοντας πνευματικώς ελαττωματικά trolls, να πρωτοστατεί στη χρήση του ανοικτού λογισμικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους πρωθυπουργούς τους να μην συναντώνται με CEO μεγαλοεταιριών και να χαμογελούν στο φακό σαν να είδαν τον Χριστό. Αυτά τα “κορόιδα” είμαστε όλοι εμείς που πιστέψαμε σε αυτήν τη κίνηση. Υπάρχουν βέβαια και οι κλασσικοί Ι4-Ι5 γιωτάδες, που αισθάνονται πως βρήκαν την κότα με τα χρυσά αυγά (η τουλάχιστον νόμιζαν πως την βρήκαν) και είπαν να τσιμπήσουν και αυτοί το κατιτίς τους…

Για να δούμε λοιπόν “Τι είναι η ΕΕΛ/ΛΑΚ;”. Βασικά δεν είναι και πολλοί αυτοί που γνωρίζουν την ιστορία της. Άρα καλό είναι να την γράψω εδώ – τουλάχιστον όπως την ξέρω εγώ. Λογικό είναι να μην γνωρίζω όλες τις πτυχές της εξέλιξης σε αυτό που είναι σήμερα, αλλά όπως και να έχει η ιστορία λίγο πολύ είναι η παρακάτω:

Η ΕΕΛΛΑΚ λοιπόν, δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από μια παρέα ανθρώπων που ξεκίνησε ως άτυπη ομάδα και εξελίχθηκε σε φορέα με ημερομηνία λήξης. Εμφανίστηκε στο τέλος του 2002 με τη μορφή της “Ελληνικής Κοινότητας ΕΛ/ΛΑΚ” και αποτελούσε τότε απλά την Ομάδα Open Source του δικτύου GRNET (http://www.grnet.gr), δηλαδή των μεμονωμένων υποστηρικτών του Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα που εργάζονταν για λογαριασμό του ακαδημαϊκού δικτύου των πανεπιστημίων. Η ύπαρξη της “Ελληνικής Κοινότητας ΕΛ/ΛΑΚ” τότε συνέβαλλε – είτε καλώς είτε κακώς – σε δυο σημεία για την προώθηση του Ελεύθερου Λογισμικού στην Ελλάδα:

Πρώτον, με τις δράσεις της υποβάθμισε – επισκίασε τότε συλλόγους που είχαν αρχίσει να πνέουν τα λοίσθια λόγω κακής διαχείρισης και εσωτερικών προστριβών. Ο εναγκαλισμός μεταξύ τους που ακολούθησε ήταν τέτοιος που σχεδόν τους εξαφάνισε!. (Για την ιστορία, την ίδια πάνω-κάτω καταστροφική απόφαση που πήραν, κλήθηκε το Μάιο του 2010 να πάρει και ο GREEKLUG σε συνάντηση που έγινε με εκπρόσωπο της εταιρίας ΕΕΛΛΑΚ, όταν ερωτηθήκαμε σχετικά με συνεργασία. Βέβαια, στη συζήτηση δεν αφήσαμε κάποιο περιθώριο για παρεξηγήσεις όταν θέσαμε το ότι “ευχαρίστως να συνεργαστούμε ΣΑΝ ΙΣΟΙ με την ΕΕΛΛΑΚ σε θέματα προώθησης. Τονίζουμε σαν ΙΣΟΙ καθώς δεν επιθυμούμε να συνεργαστούμε με κανέναν άλλο τρόπο.” Όσο τους είδατε εσείς… τόσο τους ξαναείδαμε και εμείς!!! Η τρανταχτή εταιρεία ΕΕΛΛΑΚ των ακαδημαικών και των Πανεπιστημίων… έγινε άφαντη. Βέβαια από την άλλη, ποιοι ήμασταν εμείς που θέλαμε να είμαστε και “ίσοι” με την εελλακ των στελεχών… that’s true).

Δεύτερον, έκανε γνωστό το ακρωνύμιο ΕΛ/ΛΑΚ στην Ελλάδα. Το ακρωνύμιο ΕΛ/ΛΑΚ, αντίστοιχο του Free-Libre/Open Source Software (FL/OSS) στα αγγλικά. Αυτό συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό στη γρήγορη διάδοση του Ελεύθερου Λογισμικού στην Ελλάδα λόγω της ευελιξίας με την οποία προφέρεται αυτό το ακρωνύμιο και του πλήρους νοήματος που εμπεριέχει σε αντίθεση με το Linux ή GNU/Linux.

Σε μεγάλο βαθμό εκείνη τη περίοδο συνετέλεσε η ύπαρξη του δικτυακού τόπου dev-ellak ο οποίος ήταν ο πρώτος συνεργατικός χώρος – αποθετήριο λογισμικού που υπήρξε στην Ελλάδα σε επίπεδο κοινοτήτων. Η δυνατότητα που έδινε αυτός ο χώρος συγκέντρωσε αρκετούς από τον εν λόγω σύλλογο που αισθάνονταν “μακρυά τους”, και εν συνεχεία τους ανέδειξε σε ηγετικές μορφές της “Ελληνικής Κοινότητας ΕΛ/ΛΑΚ” μέχρι και σήμερα.

Το διάστημα 2004-2008 και κυρίως μετά το 2005 οπότε ο HELLUG επαναδραστηριοποιήθηκε στο Εργαστήριο GNU/Linux Καλλιθέας που άνηκε στον Richard Kweskin – μετέπειτα πρόεδρό του – υπήρχαν τριβές μεταξύ των δυο οντοτήτων (θυμηθείτε την περίπτωση του έργου “Πλανήτης ΕΛΛΑΚ”) κυρίως εξαιτίας της ανυπαρξίας της νομικής μορφής της “Ελληνικής Κοινότητας ΕΛ/ΛΑΚ” και του ασαφή ή να το πούμε πιο λαϊκά, του “φλου” χαρακτήρα ο οποίος διέκρινε τις ενέργειές της.

Παρ’ όλα αυτά έχοντας συγκεκριμένη κομματική υποστήριξη η “Ελληνική Κοινότητα ΕΛΛΑΚ” άρχισε το 2006 να μεταμορφώνεται σε αυτό που ήταν διαρκές αίτημα των επαγγελματιών του Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα στην Ελλάδα, ένα “ΣΕΠΕ των Εταιρειών ΕΛ/ΛΑΚ”. Για του λόγου το αληθές μάλιστα καταρτίστηκε μέχρι και καταστατικό που πρότεινε την ίδρυση συλλόγου με την ονομασία ΣΕΠΕΛ/ΛΑΚ. Λόγω του οικονομικού κλίματος που άρχισε μετά το 2007 να βαραίνει, τελικά την ύστατη στιγμή τέθηκε επί τάπητος εκ νέου η νομική μορφή που θα έπρεπε να λάβει ο εν λόγω οργανισμός και έτσι το 2008 εγένετο Εταιρεία ΕΛ/ΛΑΚ.

Σήμερα λοιπόν, η αρχική Ομάδα Open Source του δικτύου GRNET έχει μετεξελιχθεί σε Εταιρεία ΕΛ/ΛΑΚ για την οποία έχουν βάλει υπογραφή καμιά εικοσαριά πρυτάνεις. Το σχέδιο; Η προώθηση του ΕΛ/ΛΑΚ μέσα από τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, μέσω της δημιουργίας μηχανισμών καινοτομίας και παραγωγής λογισμικού. Η δημιουργία και λειτουργία Εργαστηρίων ΕΛ/ΛΑΚ σε κάθε μεγάλο πανεπιστήμιο της χώρας και ταυτόχρονα η προώθηση της επιχειρηματικότητας και των εταιρειών που χρησιμοποιούν εργαλεία ΕΛ/ΛΑΚ ή δραστηριοποιούνται πλήρως στο χώρο αυτό. Το τελευταίο σημαίνει και δυνατότητα συμμετοχής των εταιρειών αυτών σε διαγωνισμούς που θα προκυρήσσει η σήμερα μη θεσμοθετημένη κοινότητα-αρχή OpenGov μέσω των διαδικτυακών διαβουλεύσεων και προσκλήσεων.

Το μυστικό της “επιτυχίας”;
1. Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΕΛ/ΛΑΚ – ως τέτοια – δεν έχει μέλη! Έχει μόνο Δ.Σ., ισχυρές “πλάτες” με τις υπογραφές των πρυτάνεων στο ιδρυτικό καταστατικό και εκμεταλλεύεται το δυναμικό επωφελούμενων από αυτήν οργανισμών που αποτυγχάνουν να υπάρξουν ανεξάρτητοι.
2. Έχει να συνεργαστεί με μία σχεδόν διαλυμένη από πάθη κοινότητα στη Ελλάδα καθώς ο καθένας έχει την δική του ατζέντα και κανείς δεν ενδιαφέρετε πραγματικά να προωθήσει το σκοπό αλλά μόνο για την αποτυχία του άλλου (αφού δεν είναι δικός μας…).

Πολύ όμορφα τα παραπάνω και καλοσχεδιασμένα. Επιχειρηματικό πλάνο πρώτης τάξεως για την προώθηση του προϊόντος του ΕΛ/ΛΑΚ.

Δυστυχώς όμως η Εταιρεία ΕΛ/ΛΑΚ έχει και ορισμένα μειονεκτήματα:

1) Δεν αντιπροσωπεύει τη συνολική κοινότητα ΕΛ/ΛΑΚ παρά μόνο ένα κλειστό(;) κύκλο κυρίως στα όρια της πρωτεύουσας. Το επέλεξε να δρα έτσι ή απλά της βγήκε;
2) Στην ουσία δεν βγήκε από τα σπλάχνα της κοινότητας ΕΛ/ΛΑΚ αλλά έξω από αυτή και στηρίχθηκε κάπως σαν αντίδραση στην ανυπαρξία άλλων.
3) Έχει ημερομηνία λήξης 31/12/2019 (ΟΚ, πιθανόν αυτό να είναι απαραίτητο για τις ΑΜΚΕ)

Υπάρχει όμως και ένα ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας που γεννά και κάποια ερωτήματα:

Η κομματική – κυβερνητική υποστήριξη που έχει η Εταιρεία ΕΛ/ΛΑΚ είναι ηλίου φαεινότερη. Δημιουργήθηκε και έδρασε πολύ έντονα την περίοδο 2002-2004 ενώ μετά πάγωσε και η δραστηριότητα των μελών της ως ιδεολογικό γινάτι οδηγώντας – και έχοντας εξίσου σημαντικές ευθύνες γι’ αυτό – την Ελληνική Κυβέρνηση στην αγκαλιά της Microsoft το 2006. Το 2008 όταν τα πράγματα στο πολιτικό στερέωμα άρχιζαν και πάλι να αλλάζουν, έγινε η μεγάλη έκρηξη και πλέον η Εταιρεία ΕΛ/ΛΑΚ και Κυβέρνηση αλληλοϋποστηρίζονται σε βαθμό που βγάζει μάτια. Τώρα πια η εταιρεία μετεξελίχθηκε σε ένα είδος κυβερνητικής υπηρεσίας προώθησης ηλεκτρονικών διαβουλεύσεων κάθε επιπέδου. Όμως το καταστατικό της υπογράφτηκε από 20+ ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια. Τα ερωτήματα λοιπόν: Αν γνώριζαν τη μετεξέλιξή της σε κομματικό μηχανισμό, θα προσυπέγραφαν και σήμερα το ίδιο έγγραφο; Ποιος “φταίει” για αυτή την εξέλιξη; Όλοι οι φορείς τη στιγμή της υπογραφής γνώριζαν την διόπτευση που είχε;

Άντε και καλή χρονιά…

Ελληνική Wikipedia και Λήμματα Ελληνικής Ιστορίας

Βλέπω πως πολύ καημός σας έπιασε με την Ελληνική Wikipedia. Τα 10 Χρόνια και ξανά τα 10 Χρόνια… Πήρε φωτιά το Twitter και το Facebook.
Έμαθα όμως πως έχει ζητηθεί να χρηματοδοτηθεί η προσθήκη λημμάτων της Ελληνικής Ιστορίας εδώ και καιρό, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται… γιατί;

Θερμός Χειμώνας για την Ελευθερία στο Internet

Το  ποντίκι δημοσιεύει ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο [1] σχετικά με τη πρόθεση της Κυβέρνησης να ελέγξει Ιστολόγια και Ιστοσελίδες στο Ελληνικό (προφανώς) κομμάτι του Internet. Σχεδιάζεται να ξεκινήσει μία “Διαβούλευση” για το θέμα και μέχρι το τέλος του έτους να κατατεθεί στη Βουλή το Νομοσχέδιο.

Δεν έχουμε στα χέρια μας κάποιο προσχέδιο ώστε να καταφέρουμε να κρίνουμε τις προθέσεις των στελεχών της Κυβέρνησης, αλλά από μόνο του, ακούγεται αρκετά περίπλοκο και γεμάτο παγίδες το θέμα. Περισσότερο φέρνει σε μια καυτή πατάτα που δεν είναι και πολλά τα χέρια που μπορούν να τη χειριστούν. Ελπίζουμε μόνο να μην επαναληφθεί το φιάσκο με τα φρουτάκια, που γέλαγε όλη η ευρώπη μαζί μας όταν με το νόμο 3037 – 29/7/2002, κατέστησαν παράνομα ακόμα και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια για PC – κονσόλες κλπ.  και αναγκάστηκε να επέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση ενημερώνοντας τους Έλληνες Βουλευτές πως η απαγόρευση δε συνάδει με τις κοινοτικές διατάξεις σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών και την ελευθερία εγκατάστασης.

Στην Ελλάδα, μητέρα της Δημοκρατίας, πρέπει να είμαστε πολλές φορές πιο προσεκτικοί από ότι σε άλλες χώρες.

Πηγές:

[1] http://topontiki.gr/Articles/view/8593

[2] http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=18&artId=269169&dt=16/08/2009

[3] http://tech.pathfinder.gr/105052.html

Σχόλια επί της απαντήσεως της ΔΕΗ ΑΕ στη καταγγελία του GREEKLUG

Περιμέναμε με μεγάλο ενδιαφέρων την απάντηση στη καταγγελία που κάναμε, αλλά δυστυχώς δεν μας ήρθε ποτέ. Την απάντηση την βρήκαμε στο δικτυακό τόπο της ΕΕΛΛΑΚ. Έστω και έτσι, είμαστε ικανοποιημένοι που μπορούμε να διαβάσουμε τις θέσεις της εταιρείας σχετικά με το θέμα.

Τι μάθαμε από την απάντηση;

1. Οι υπάλληλοι είναι εξοικειωμένοι με το λειτουργικό σύστημα Microsoft Windows και δεν θέλουν να αλλάξουν. (Απίστευτο!!!)

2. Έχουν αναπτύξει μια πληθώρα εγγράφων στη σουίτα Microsoft Office και χρησιμοποιούν βάσεις δεδομένων σε Access και εφαρμογές που αναπτύχθηκαν σε Visual Basic. (γρήγορη ερώτηση: Το μηνιαίο πλήθος εγγραφών που ανέρχεται σε τάξη μερικά εκατομμύρια, σήμερα που το κρατάτε;  Σε βάση δεδομένων της Microsoft Access και σε Application που έγινε στην Visual Basic?)

3. Το κόστος είναι 5% από τα 130.000eu που σημαίνει 6500eu. Τα υπόλοιπα 123.500eu είναι:

  • H δηµιουργία της σχεσιακής βάσης δεδοµένων της ΔΣΗΕ µε ενσωµάτωση των παλαιών υφιστάµενων δεδοµένων και λογισµικό εφαρµογών (application software)
  • Η υλοποίηση του δικτύου για τη λειτουργία της βάσης δεδοµένων
  • Η εκπαίδευση του προσωπικού
  • Η διετής υποστήριξη της βάσης δεδοµένων αρχόµενη µετά το πέρας της εξαµηνιαίας περιόδου καλής λειτουργίας

(μπορούμε να δούμε επακριβώς την ανάλυση κόστους αυτού του πράγματος καθώς και την μελέτη που έγινε για να εξασφαλίσουμε τα “μερικά εκατομμύρια εγγραφές”; )

4. Αποκλείεται οποιαδήποτε εναλλακτική λύση καθώς δεν θα αξιοποιηθεί η υφιστάμενη εμπειρία και τεχνογνωσία του προσωπικού και τα χρήματα που δώσαμε μέχρι χθες στην ανάπτυξη των visual basic applications και στην Access θα πήγαιναν χαμένα.

Το παρακάτω θέλει προσοχή:

Το ότι 11 εταιρείες προσέφεραν κατόπιν υπόδειξης της ΔΕΗ ΑΕ λογισμικό μίας μόνο εταιρείας απλά ΔΕΝ συνιστά απ’ ευθείας ανάθεση στην εταιρεία αυτή του έργου (δια μέσου της αναδόχου που εξαναγκάζεται να συμφωνήσει καθώς ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στον διαγωνισμό).

Το κύριο πρόβλημα με την καταγγελία μας ήταν πως δεν καταφέραμε να βρούμε τρόπο να καταθέσουμε ένσταση καθώς στην Ελληνική πραγματικότητα υπάρχει η έννοια τoυ «έννομου συμφέροντος» και φυσικά δεν προέκυπτε από την δράση μας και το καταστατικό μας, έννομο συμφέρον. Αλλά θα το λύσουμε και αυτό… και τότε, από το δικό μας μετερίζι θα προσπαθήσουμε να σας αλλάξουμε μυαλά. Όχι γιατί το ελλακ αποτελεί πανάκεια και είναι η λύση των προβλημάτων μας, αλλά γιατί θα πρέπει να δημιουργήσουμε σήμερα τα εργαλεία που θα μας πάνε στο αύριο.

Και μία ερώτηση άσχετη με το θέμα της ΔΕΗ…

Στα troll αρέσουν οι γόβες;

«Νέο» φρούτο στην αγορά… Διαλειτουργικότητα το λένε

Το  Κέντρο Καινοτομίας της Microsoft, σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Διαλειτουργικότητας (!) και την Oracle Ελλάδας, διοργάνωσε με επιτυχία την Ημερίδα Διαλειτουργικότητας για τον Ιδιωτικό και το Δημόσιο Τομέα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Ιουνίου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, με την παρουσία εκπροσώπων της δημόσιας διοίκησης και της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και στελεχών της αγοράς. (πηγή)

Κύριοι… τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι νομίζετε:  Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας, μίλησε για την υιοθέτηση ανοικτών προτύπων και  ανοικτού λογισμικού (αλήθεια, γιατί “ανοικτό λογισμικό” και όχι, “ελεύθερο λογισμικό”;  Σύμφωνα με τον Richard Stallman, δεν είναι κάθε λογισμικό ελεύθερο μόνο και μόνο επειδή είναι ανοικτού κώδικα).

Τι ποιο απλό λοιπόν από το να ορίσουμε ένα χρονοδιάγραμμα;  Ας βγει λοιπόν η κυβέρνηση και ας πει πως σε 10 χρόνια από σήμερα, όλες οι εφαρμογές του Δημόσιου τομέα θα περάσουν σε ελεύθερο λογισμικό.

Τι θα κερδίσουμε;  Επιφανειακά και μόνο θα αναφέρουμε πως πρώτα από όλα θα ανοίξει η αγορά εργασίας για πολλούς ανθρώπους. Οι δε εταιρείες επίσης δεν χρειάζεται να “χάσουν” τα συμβόλαιά τους με το Δημόσιο καθώς θα έχουν 10 χρόνια να αντικαταστήσουν της εφαρμογές τους με νέες βασισμένες σε  ελ/λακ και φυσικά θα έχουν 10 χρόνια να υποστηρίζουν ένα σύστημα που εργάζεται ήδη. Μην ξεχνάτε πως ούτως η άλλως στη 10ετία αυτή, θα είχαν αρχίσει ήδη οι εφαρμογές να δείχνουν την ηλικία τους. Κατόπιν θα κερδίσουμε σε ασφάλεια (όπως και να το κάνουμε είναι αρκετά πιο ασφαλείς ένα σύστημα server/client που στηρίζεται σε ελ/λακ από ότι σε Windows Servers – άσχετα αν η νέα οικογένεια Servers που έβγαλε η Microsoft είναι κλάσης ανώτερη από την παλιά) και φυσικά σε χρήμα… πολύ χρήμα.

Θα κερδίσουμε χρήμα από τις άδειες χρήσης των clients. Θα κερδίσουμε χρήμα από της άδειες χρήσης των Servers. Θα κερδίσουμε χρήμα από την χρησιμοποίηση των ήδη εγκατεστημένων συστημάτων αναπαραγωγής εντύπων (εκτυπωτές, scanners, coppiers, plotters etc). Θα κερδίσουμε χρήμα από την εξοικονόμηση ενέργειας λόγο των πιο χαμηλών απαιτήσεων των συστημάτων που θα τρέξουν τις εφαρμογές. Θα κερδίσουμε χρήμα καθώς ΔΕΝ θα χρειαστεί να αλλάξουμε υπολογιστές για να τρέξουμε τα windows 7 x64 PRO, όπως ζητούσαν στη ΔΕΗ. Γενικά θα κερδίσουμε. Αυτό είδαν και πολλά ευρωπαϊκά κράτη και υιοθέτησαν την αλλαγή.

Εμείς, δεν μπορούμε;

Το ΣΔΟΕ συστήνει Τμήμα Προστασίας Διανοητικής Ιδιοκτησίας με στόχο την καταπολέμηση της πειρατείας λογισμικού

Η Business Software Alliance (BSA) επικροτεί την πρωτοβουλία του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ πρ. ΥΠ.Ε.Ε) για την σύσταση Τμήματος Προστασίας Διανοητικής Ιδιοκτησίας με το οποίο στοχεύει στην πάταξη του φορολογικού εγκλήματος που συνδέεται με την προσβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Σύμφωνα με το νέο φορολογικό νόμο 3842/10, το Τμήμα Προστασίας Διανοητικής Ιδιοκτησίας θα είναι αρμόδιο για τη συλλογή, ανάλυση και αξιολόγηση στοιχείων από βάσεις δεδομένων και λοιπές πηγές πληροφοριών καθώς και για τη διενέργεια επιτόπιων ελέγχων και ερευνών προς εντοπισμό, αποκάλυψη και καταπολέμηση οικονομικών εγκλημάτων που σχετίζονται με την πνευματική ιδιοκτησία, όπως η χρήση μη αδειοδοτημένων προγραμμάτων Η/Υ. [1]

Η ερώτηση είναι απλή… Από πότε μία δημόσια υπηρεσία, προστατεύει από κοινού με μία κοινοπραξία εταιρειών τα συμφέροντα τους;
Η BSA από την πλευρά της, ορθά πράττει και προστατεύει τις εταιρείες που έχουν συμβληθεί μαζί της, όμως όταν το δημόσιο επιβάλει ένα πρόστιμο 1000 ευρώ ανά πειρατικό πρόγραμμα, οι θιγόμενες εταιρείες – ιδιοκτήτριες του λογισμικού, λαμβάνουν κάποιο ποσό;
Αν “ναι”, πόσο είναι αυτό;
Αν “όχι” τότε το δημόσιο κερδίζει χρήματα σε βάρος τον θιγομένων εταιρειών;

Από την άλλη υπάρχει και λύση για το πρόβλημα:  Χρησιμοποιείστε Ελεύθερο Λογισμικό σε όσους περισσότερους υπολογιστές μπορείτε.
ΝΑ δώσουμε ένα παράδειγμα: Μία εταιρεία έχει 100 υπολογιστές σε ένα δίκτυο. Οι γενικών καθηκόντων υπολογιστές που το μόνο που κάνουν είναι εργασίες γραφείου, μπορούν ΑΝΕΤΑ να αντικαταστήσουν το λειτουργικό τους σύστημα με GNU/Linux και απλά να συνεχίσουν να κάνουν ότι έκαναν με τον ίδιο απλό τρόπο. Προφανώς και το λογιστήριο για παράδειγμα ΔΕΝ μπορεί την στιγμή αυτή να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο. Αλλά εκεί έχουμε πόσους υπολογιστές;  5… 10;  Σαφώς και το κόστος αυτών των αδειών χρήσης δεν είναι το ίδιο με το κόστος των 100 (+Servers)
Έ, αν τώρα μιλάμε πως χρησιμοποιούν και το λογιστικό πρόγραμμα “σπασμένο”, τότε κύριοι η BSA έχει δίκιο να σας την “πέσει”.  Προσέξτε.  η BSA έχει δίκαιο… όχι το δημόσιο για να προστατέψει το συμφέρον της.

[Πηγές]
[1]:   http://www.ictplus.gr/default.asp?pid=30&rID=11649&ct=2&la=1
[2]:     http://www.bsa.org/hellas